تاثیر مداخلات خودمدیریتی دیابت نوع 2 بر کیفیت زندگی بیماران: یک مرور چتری
Abstract
آموزش خود مراقبتی دیابت یک جزء ضروری در مراقبت این بیماری است و بررسی شواهد نشان می دهد که حتی باعث کاهش مرگ و میر کلی در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 نیز بشود. با این حال مطالعه ای که به مقایسه این روش ها در تاثیر بر کیفیت زندگی بیماران با هم بپردازد پیدا نشد، فلذا در مطالعه حاضر بر آن شدیم با مرور نظام مند انواع مداخلات که در جهت ارتقا خودمدیریتی دیابت نوع دو در سطح ایران و جهان انجام شده اند بپردازیم.
مواد و روش‌ها: 12دیتابیس اطلاعاتی برای دسترسی به مرورهای نظام مند انجام شده بدون محدودیت تاریخ انجام و زبان مورد جستجو قرار گرفتند و داده ها استخراج شده و کیفیت مطالعات با استفاده از چک لیست AMSTAR2 مورد ارزیابی قرار گرفت. کیفیت زندگی به عنوان پیشامد اصلی مطالعه در نظر گرفته شد و نتایج مطالعات به صورت کیفی ارائه شد.
یافته‌ها: مطالعه ی حاضر دربردارنده ی نتایج 51 مطالعه مرور نظام مند در 16 کشور طی 20 سال است که طیف گسترده ای از مداخلات خود مدیریتی و ابزار های سنجش کیفیت زندگی را پوشش می دهد. آنالیز کمی مطالعاتی که به ارزیابی کیفیت زندگی با معیار PAID پرداخته بودند مشخص کرد این اقدامات نتایج موثری بر کیفیت زندگی بیماران دارند. بیشترین تعداد مطالعات روی ارائه مداخلات به صورت غیر حضوری در قالب تله مدیسن بود. موثر ترین مداخلات بر کیفیت زندگی بیماران، مداخلات خودمدیریتی که شبکه اجتماعی بیمار (خانواده، دوستان و ...) را در بر داشتند و مداخلاتی که استراتژی های فردی برای مدیریت بیماری فرد فراهم می کردند بودند.