مقایسه ریکاوری در بیهوشی کامل وریدی(TIVA) با بیهوشی استنشاقی با سووفلوران در کودکان 2 تا 10 سال

Abstract

تا به امروز، سپسیس شدید و شوک سپتیک از مهمترین دلایل پذیرش در بیمارستان و مهمترین مسئله مراقبت های بهداشتی مرتبط با مرگ و میر در سراسر جهان را شامل می شوند. از آنجا که مقایسه معتبری جهت مقایسه روش های ارزیابی پیش آگهی شوک سپتیک در بیماران بدحال وجود ندارد، در این مطالعه هدف ما مقایسه ارزش پیش آگهی لاکتات/آلبومین با کلیرانس لاکتات در احیا بیماران شوک سپتیک بستری در بخش مراقبت های ویژه است. روش کار و مواد: تمامی بیماران بستری در ICU جنرال بیمارستان های امام رضا و شهدا با تشخیص شوک سپتیک از 15 تیر ماه 1397 لغایت 15 تیر 1399 به تعداد ۱۵۱ بیمار وارد مطالعه شدند. ارزیابی لاکتات در بدو ورود و محاسبه نسبت لاکتات به آلبومین و همچنین ارزیابی لاکتات ساعت 6و 12 و ۲۴ جهت محاسبه کلیرانس لاکتات انجام شد. برای تمام بیماران مورتالیته طول مدت بستری درICU وتهویه مکانیکی ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss Ver 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به صورت فراوانی (درصد) و نیز میانه (دامنه ی میان چارکی) گزارش شدند. 05/0 > p به عنوان سطح معنی داری آماری در نظر گرفته شد. یافته ها: نسبتLactate/Albumin در بیماران سپتیک فوت شده به طور معناداری بالاتر از بیماران در قید حیات بود. همچنین بیشترین میزان کاهش لاکتات در بیماران زنده مانده نسبت به بیماران فوت شده در ساعت 24 اندازه گیری لاکتات بود. پس از آن، کلیرانس لاکتات ساعت 12 و کلیرانس لاکتات ساعت ۶ به ترتیب قرار داشتند. همبستگی معکوس و معنی داری بین نسبت لاکتات/آلبومین و کلیرانس های لاکتات ساعت ۶، ۱۲، و 24 با فاکتورهای طول مدت بستری در ICU، طول مدت تهویه مکانیکی، روزهای وابسته به وازوپرسور و مورتالیته مشاهده شد به گونه ای که با افزایش کلیرانس لاکتات ساعت 24، میزان متغیرهای مذکور کاهش می یابد.