دانش و نگرش پرستاران در مورد مراقبت تسکینی کودکان و موانع اجرایی آن در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال 1400
Abstract
چکیده: زمینه و هدف: یکی از جنبه¬های مهم مراقبت در بخش¬های کودکان و نوزادان، مراقبت تسکینی است. آگاهی و نگرش پرستاران در مورد مراقبت تسکینی عامل مهمی در مراقبت محسوب می شود، و از آنجایی که مراقبت تسکینی کودکان یک تخصص نسبتا جدید و رو به پیشرفت است و پرستاران در طول ارائه مراقبت تسکینی به کودکان با شرایط محدود کنندهی زندگی و خانواده¬های آنان با موانع و چالش های فراوانی رو به رو هستند. این پژوهش با هدف تعیین دانش و نگرش پرستاران در مورد مراقبت تسکینی و موانع اجرائی آن در کودکان انجام شده است.
روش: این مطالعه¬ی توصیفی-مقطعی در سال 1400 بر روی 220 پرستار شاغل در بخش¬های کودکان و نوزادان بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تبریز به روش نمونه گیری آسان انجام شد. داده¬ها با استفاده از پرسشنامه¬های "نگرش فروملت نسبت به مراقبت از بیماران در حال مرگ(FATCOD)، "دانش پرستاران نسبت به مراقبت تسکینی(PCQN) و موانع اجرائی مراقبت تسکینی در کودکان(NSCCNR-EOL ) جمع آوری شد.
یافته ها: دانش پرستاران نسبت به مراقبت تسکینی کافی نبود(83/2±70/10) و نگرش پرستاران نسبت به مراقبت تسکینی مثبت بود (84/99±9/97) و شایع ترین مانع اجرائی مراقبت تسکینی در کودکان مربوط به موانع خانواده و بیمار بود. بین دانش و سطح تحصیلات پرستاران رابطه ی معناداری وجود داشت (002/0P=) و بین دانش و نگرش پرستاران و دفعات انجام فعالیت های مذهبی و احساس وجود خدا در زندگی رابطه ی معناداری وجود داشت (0001/0P=) و بین نگرش و تجربه کار دربخش های بالینی رابطه ی معناداری وجود داشت (0006/0P=).
نتیجه: کمبود دانش و نگرش پرستاران و عدم آگاهی خانوادهی کودک در مورد مراقبت تسکینی از جمله موانع اصلی ارائهی مراقبت تسکینی است. لازم است مراقبت تسکینی در سر فصل های رشتهی پرستاری لحاظ شود؛ دوره های آموزش ضمن خدمت و بازآموزی برای پرستاران با توجه به دیدگاه¬های فرهنگی و اعتقادات مذهبی آنان برگزار شود و همچنین با آموزش مهارت¬های ارتباطی به پرستاران جهت برقراری ارتباط مناسب با خانوادهی بیمار می¬توان گام موثری در جهت رفع این موانع و ارائه بهترمراقبت تسکینی برداشت.