ارزش تشخیصی اینترلوکین 27 و آدنوزین دآمیناز در تشخیص افتراقی سل از بدخیمی پلورال
Abstract
توبرکلوز یکی از علل اصلی موربیدیتی و مورتالیته به خصوص در آسیا و آفریقا با شیوع بالا می باشد. TPE (پلورال افیوژن سلی) یک تظاهر خارج ریوی شایع بیماری سل می باشد به طور مکرر موجب پلورال افیوژن علی الخصوص در مناطق با شیوع بالای سل می‌گردد. مطالعه حاضر به منظور تعیین ارزشی اینترلوکین 27 و آدنوزین دآمیناز در تشخیص افتراقی توبرکلوز از بدخیمی پلورال طراحی و اجرا شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی بیماران مبتلا به پلورال افیوژن که در سال 1399 در بیمارستان امام رضا تبریز بستری شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. معیارهای ورود شامل وجود پلورال افیوژن اگزوداتیو، مراجعه در بازه زمانی فروردین 1399 تا فروردین 1400 و رضایت آگاهانه جهت شرکت در مطالعه و معیارهای خروج شامل عدم تشخیص نهایی برای بیمار علی‌رغم بررسی‌ها، تشخیص پلورال افیوژن اگزوداتیو ناشی از عواملی غیر از سل و بدخیمی، عدم رضایت به شرکت در مطالعه، ناقص بودن اطلاعات مورد نیاز، پلورال افیوژن غیر اگزوداتیو و مراجعه در بازه زمانی خارج از فروردین 1399 تا 1400 بود.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران در مطالعه حاضر برابر با 96/50 سال بود. از میان بیماران 3/61 درصد مرد بودند. سطح IL27، ADA، WBC، LDH و پروتئین در مایع پلور در بیماران TPE به طور معناداری بالاتر از MPE بود (05/0>P). بهترین تست تشخیصی برای TPE از MPE ، PADA×ILK27 بود (نقطه عطف 4675 با حساسیت 0/100 درصد و اختصاصیت 0/95 درصد با 0001/0>P).