بررسی میزان انکواستاتین M و گیرنده آن در سلولهای گرانولوزا و مایع فولیکولی زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک و بررسی اثر انکواستاتین M نوترکیب انسانی بر سلولهای گرانولوزا در محیط برون تنی

Abstract

قش انکواستاتین M (OSM) به عنوان یک آدیپوکین جدید، در عملکرد تخمدان ناشناخته است. بنابراین در این مطالعه ما ارتباط بین مسیر پیام¬رسانی OSM و عملکرد تخمدان و بیماری¬زایی سندروم تخمدان پلی-کیستیک (PCOS) را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش‌ها: در بخش in vivo مطالعه، 30 زن مبتلا به PCOS و 30 زن سالم که تحت درمان با روش تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) بودند، وارد مطالعه شدند. پروفایل لیپیدی، کربوهیدراتی و هورمونی و همچنین مقادیر OSM و OSMR در مایع فولیکولی ارزیابی شدند. همچنین میزان بیان سوبسترای گیرنده انسولین (IRS1 و IRS2)، OSM، گیرنده OSM، سرکوبگر پیام¬رسانی سایتوکین (SOCS3) و گیرنده آندروژن (AR) در سلول¬های کومولوس (CCs) هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. در بخش in vitro، اثرات OSM نوترکیب بر روی بیان ژن¬های مربوطه در CCs ارزیابی شدند. یافته ها: غلظت فولیکولی OSM و OSMR در زنان PCOS به طور معنی¬داری کمتر از گروه کنترل بود (001/0p<) و همبستگی مثبتی با میزان بلوغ تخمک و بارورشدن در گروه PCOS نشان داد. همچنین افزایش بیان SOCS3 در بیماران PCOS در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (043/0p=). با این وجود، تفاوت معنی¬داری در مقادیر OSM و OSMR بین زنان با نتایج بارداری مثبت و منفی یافت نشد. تیمار CCها با OSM نوترکیب، بیان SOCS3، OSMR، IRS1 و IRS2 را افزایش و موجب کاهش بیان AR شد.