ارزیابی تأثیر آمانتادین و ویتامین ث بر پیشگیری از نوروپاتی ناشی از سیسپلاتین در موش سوری
Abstract
مقدمه: در فرآیند شکل گیری نوروپاتی ناشی از تجویز داروهای ضد سرطان، مکانیسمهای متعددی از جمله فعال شدن سیستم استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت گیرنده های
N-methyl-D-aspartate NMDA) ( و گیرنده های سروتونین مطرح شده است.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر پیشگیرانه آمانتادین و ویتامین ث بر دردهای نوروپاتی ناشی از تجویز سیسپلاتین در موش سوری بود.
مواد و روش کار: هفتاد و دو سر موش سوری نر در محدوده وزنی 25 الی 35 گرم به طور تصادفی در 9 گروه 8 تایی تقسیم شده و به مدت 25 روز، تحت رژیم های درمانی قرار گرفتند.
دوزهای مختلفی از آمانتادین و ویتامین ث سه روز قبل از تجویز سیسپلاتین تزریق شدند و در روز چهارم تجویز سیسپلاتین (IP ،mg/kg 5 ) به صورت تک دوز صورت گرفت. در ادامه 3 روز تزریق داروها و 3 روز استراحت در نظر گرفته شد. روز بعدی تست هات پلیت انجام گرفت. این روند 7 روزه در تمام گروهها 3 بار تکرار شد. در پایان روز 25 ام خون گیری از قلب حیوانات جهت انجام تستهای( MDA) Malondialdehyde و Total Antioxidant Capacity (TAC) انجام گرفت.
نتایج: نتایج حاکی از تاثیر معنی داری (p-value<0.05) ازافزایش زمان واکنش به درد در تزریق دوز (IP ،mg/kg 20) از آمانتادین و ویتامین ث (IP ،mg/kg 100) بود. همچنین تأثیر معنی دار آمانتادین در دوز های ( IP ، 20 mg/kg , 10 , 5 ) و دوز 100mg/kg ویتامین ث در کاهش سطح MDA بود. همچنین تزریق توام حداقل دوزهای این دو دارو تاثیر آماری بهتری نسبت به تزریق تنهائی هر يک از آنها داشت.
نتیجه گیری: احتمالاً بخشی از آثار پیشگیرانه آمانتادین و ویتامین ث ناشی از کاهش التهاب در سیستم اعصاب مرکزی میباشد..