بررسی اثر ملاتونین بر بیان ژنهای مرتبط با اتوفاژی در بافت قلبی موشهای دیابتیک القا شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

تا کنون اثر بخشی ملاتونین در بهبود آسیب قلبی ناشی از دیابت ثابت شده است اما مکانیسم اصلی اثرات درمانی آن هنوز مشخص نشده است . بنابراین در این مطالعه اثر ملاتونین بر میزان بیان ژنهای مرتبط با اتوفاژی در بافت قلبی موشهای سوری مبتلا به دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. روش کار 40 سر موش سوری نر بالغ به 4 گروه به شرح زیر تقسیم شد. گروه کنترل (C)، گروه کنترل + ملاتونین (M+C)، گروه دیابتیک (T1D) و گروه دیابتیک + ملاتونین (T1D+M). به منظور القا دیابت از تزریق داخل صفاقی تک دوز استرپتوزوتوسین(mg/kg50) استفاده شد. ملاتونین به مدت چهار هفته و هر هفته 2بار بصورت داخل صفاقی تزریق شد. 48 ساعت بعد از آخرین تزریق حیوانات با تزریق کتامین و زایلازین کشته شدند و بافت قلب آنها جهت بررسی پاتولوژی و بیان ژنها ژنهای مرتبط با اتوفاژی خارج شد. یافته¬ها یافته های این مطالعه افزایش تغییرات پاتولوژیک،کاهش بیان ژنهای Beclin-1، LC3و P62را در بافت قلبی گروههای دیابتیک در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. تزریق ملاتونین با باعث بهبود سطوح این پارامترها گردید.