مقایسه شیوع موارد عود موضعی بین دو روش تقطیع معمولی (Conventional)و تقطیع کاهش یافته (Hypofractional) در پرتودرمانی سرطان پستان

Abstract

پژوهش حاضر به منظور مقایسه موارد شیوع عود لوکورژیونال بین دو روش تقطیع معمولی (Conventional) و تقطیع کاهش یافته (Hypofractional) در پرتودرمانی سرطان پستان طراحی و اجرا شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، کلیه‌ بیماران با سابقه سرطان پستان رادیوتراپی شده که به دنبال عودلوکورژیونال به بیمارستان شهید مدنی و بین المللی تبریز از سال ۱۳۸۵ تا فروردین ۱۴۰۰ مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات شامل زمان مراجعه اولیه، پاتولوژی اولیه، تعداد جلسات رادیوتراپی، ادجوانت یا نئوادجوانت بودن،زمان مراجعه بعد عود، نوع عود و تایید پاتولوژیک عود در بیماران ارزیابی شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر در مجموع از میان 791 بیمار که تحت رادیوتراپی قرار گرفته بودند، 21 بیمار (65/2 %) که دچار عود لوکورژیونال شده بودند. از میان 648 بیمار که به روش تقطیع معمولی رادیوتراپی دریافت کرده بودند، 16 بیمار (46/2%) و از میان 143 بیمار که تحت رادیوتراپی به روش تقطیع کاهش یافته قرار گرفته بودند، 5 بیمار (49/3%) دچار عود شده بودند. تفاوت معناداری بین بیماران دو گروه از نظر نوع عود (22/0=P)، تایید پاتولوژی (68/0=P)، درمان نئواجوانت و اجوانت (58/0=P) وجود نداشت. فاصله زمانی تا عود در رژیم درمانی معمولی به طور معناداری بیشتر از روش کاهش یافته بود (001/0=P).