بررسی اثر ملاتونین بر میزان بیان فاکتورهای مرتبط با پیری در بافت قلبی موشهای سوری دیابتیک نوع 1

Abstract

در این مطالعه اثر ملاتونین بر میزان بیان ژنهای مرتبط با پیری در بافت قلبی موشهای سوری مبتلا به دیابت نوع یک مورد بررسی قرار گرفت. روش کار 32 سر موش سوری نر بالغ به 4 گروه به شرح زیر تقسیم شد. گروه کنترل (C)، گروه کنترل + ملاتونین (MC)، گروه دیابتیک (D) و گروه دیابتیک + ملاتونین (DM). به منظور القا دیابت نوع یک، تک دوز استرپتوزوتوسین(mg/kbW50) به صورت داخل صفاقی تزریق شد. دوهفته بعد از تایید دیابت نوع یک، ملاتونین بصورت داخل صفاقی،2بار درهر هفته و به مدت چهار هفته تزریق شد. دو روز بعد از آخرین تزریق، حیوانات کشته شدند و بافت قلب آنها جهت بررسی پاتولوژی ، بیان ژنهای مرتبط با پیری خارج شد. یافته¬ها یافته های این مطالعه افزایش تغییرات پاتولوژیک، افزایش بیان ژن های IL-1β و β- galactosidase و کاهش بیان ژنهای SOX2 ،Telomerase و klotho را در بافت قلبی گروههای دیابتیک در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. تزریق ملاتونین تغییرات ناشی از دیابت را کاهش داد.