بررسی وضعیت رشد و توسعه‌ی حرفه‌ای پرستاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نقش پرسپتور در سال 1400
Abstract
چکیده: مقدمه: رشد و توسعه‌ی حرفه‌ای مدرسین رشته‌های دانشگاهی کلید ارتقای کیفیت آموزش عالی است. در آموزش پرستاری علاوه بر دخالت برخی از اعضای هیئت‌علمی در امر آموزش بالینی، همواره از پرستاران علاقه‌مند به آموزش نیز در جهت تعلیم دانشجویان این رشته استفاده می‌شود. ارتقای آموزش پرستاری و خدمات بالینی پرستاران، درگرو اهمیت و ارج نهادن به توسعه‌ی حرفه‌ای مدرسین پرستاری ازجمله پرسپتورها می‌باشد.
هدف: پژوهش حاضر به‌منظور تعیین وضعیت رشد و توسعه‌ی حرفه‌ای پرستاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نقش پرسپتور انجام شد.
روش کار: این پژوهش توصیفی-مقطعی در 5 بیمارستان آموزشی پوشش‌دهنده‌ی پرسپتور های حق‌التدریس دانشکده پرستاری و مامایی تبریز شامل بیمارستان‌های: الزهرا، سینا، شهید قاضی، شهید مدنی و کودکان انجام شد و 92 نفر از 100 نفر پرستاران در نقش پرسپتور به شکل سرشماری در این مطالعه شرکت کردند و 8 نفر از شرکت در مطالعه امتناع نمودند. از پرسشنامه‌ی دوقسمتی اطلاعات فردی- اجتماعی و پرسشنامه‌ی 6 مؤلفه‌ای رشد و توسعه‌ی حرفه‌ای که شامل 36 سؤال بود، جهت جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. این شش مؤلفه شامل مؤلفه‌های: فردی، آموزشی، پژوهشی، سازمانی، اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و در نرم‌افزار spss22 تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که پرستاران در نقش پرسپتور به ترتیب در مؤلفه‌ی اخلاقی میانگین 692/0±14/4، فرهنگی 760/0±08/4 و فردی 726/0±83/3 بالاترین نمره را کسب نمودند اما در مؤلفه‌های سازمانی میانگین 836/0±66/3، پژوهشی 728/0±62/3 و آموزشی با میانگین 706/0±13/3، کمترین امتیاز را کسب نمودند که نشانگر وضعیت متوسط توسعه‌ی حرفه‌ای در این مؤلفه‌ها می‌باشد. همچنین مشارکت‌کنندگان بر اساس جنسیت، سن، سابقه تدریس، رشته تحصیلی، وضعیت استخدامی و مدرک تحصیلی دارای دیدگاه‌های متفاوتی در خصوص رشد و توسعه‌ی حرفه¬ای بوده و تفاوت معناداری بین گروه‌های موجود وجود داشت (p<0.05).
نتیجه‌گیری: علی‌رغم برخورداری پرسپتورها از توسعه‌ی حرفه‌ای مناسب در مؤلفه‌های فردی، اخلاقی و فرهنگی، ضعف برنامه‌های توسعه‌ی حرفه‌ای آموزشی، پژوهشی و سازمانی، سه چالش اساسی است که پرستاران در نقش پرسپتور با آن مواجه‌اند. با توجه به اینکه پرسپتورها با عنوان مدرس پرستاری بالینی با دانشکده‌های پرستاری همکاری می‌کنند و نقش مهمی در آموزش پرستاری دارند؛ بنابراین جهت ارتقای سطح علمی و عملکردی ایشان و ارتقاء کیفیت آموزش بالینی، ضروری است مسئولین دانشکده‌های پرستاری برنامه‌های مشخصی را درزمینه‌ی رشد حرفه‌ای پرسپتورها تدوین کرده و ارتباط مؤثری بین پرسپتورها با امکانات، منابع و اساتید دانشکده فراهم آورند.