مقایسه اثربخشی فیزیوتراپی در منزل با فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست در بیماران با دیستروفی عضلانی دوشن: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی
چکیده
هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی فیزیوتراپی در منزل با فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست در بیماران با دیستروفی عضلانی دوشن بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. تمام کودکان زیر 15 سال مراجعه‌کننده به درمانگاه اعصاب یا بخش فیزیوتراپی مرکز آموزشی و درمانی کودکان تبریز با تشخیص دیستروفی عضلانی دوشن که با روش ژنتیکی و یا بیوپسی تشخیص داده شدند و توسط پزشک متخصص به تائید رسیدند، در بازه زمانی مهرماه سال 97 تا اسفندماه سال 97 وارد مطالعه شدند. حجم نمونه برای این مطالعه 50 نفر و روش نمونه‌گیری در این مطالعه به‌صورت تمام شماری بود. بیماران به‌صورت یک در میان به دو گروه تقسیم شدند. به گروه اول فیزیوتراپی در منزل توسط همراهان آموزش داده شده و به گروه دوم فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست ماهر انجام شد. در هر دو گروه هفته‌ای دو جلسه فیزیوتراپی انجام شد. پارامترهای مورد ارزیابی در دو گروه در دو دسته آزمایشگاهی و بالینی مورد بررسی قرار گرفتند. پارامترهای بالینی مورد ارزیابی شامل درد عضلانی (که بر اساس نمره دهی از 0 تا 10 بود)، تعداد دفعات کرامپ عضلانی در هفته، ضعف عضلانی در چهار اندام که اندام فوقانی براساس معیار بین‌المللی brooke (نمره 1 تا 6) و اندام تحتانی براساس معیار NSAA (نمره 1 تا 34 با 17 آیتم) بررسی شد. همچنین شدت آتروفی عضلانی بر اساس قضاوت بالینی در چهار گرید نرمال، کم، متوسط و شدید طبقه‌بندی شد. این پارامترها در 2 نوبت قبل از درمان و 6 ماه پس از درمان ارزیابی و مقایسه شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، از بین وضعیت پارامترهای عضلانی در دو گروه بیماران مورد مطالعه، هیچ‌کدام از آن‌ها از جمله تعداد کرامپ عضلانی در هفته، وضعیت آتروفی عضلانی، گرید درد عضلانی، نمره کلی قدرت عضلانی اندام فوقانی (Brook) و نمره کلی قدرت عضلانی اندام تحتانی (NSAA) بین دو گروه فیزیوتراپی در منزل و فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (P>0.05). همچنین از بین وضعیت پارامترهای عضلانی در بازه زمانی قبل و بعد از درمان در گروه فیزیوتراپی در منزل، پارامترهای تعداد کرامپ عضلانی در هفته (003/0=P) و نمره کلی قدرت عضلانی اندام تحتانی (NSAA) (001/0=P) به‌طور معنادار کاهش و پارامترهای گرید درد عضلانی (035/0=P) و نمره کلی قدرت عضلانی اندام فوقانی (Brook) (041/0=P) به‌طور معنادار افزایش یافت؛ از سوی دیگر از بین وضعیت پارامترهای عضلانی در بازه زمانی قبل و بعد از درمان در گروه فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست، پارامتر نمره کلی قدرت عضلانی اندام تحتانی (NSAA) (020/0=P) به‌طور معنادار افزایش و پارامترهای تعداد کرامپ عضلانی در هفته (001/0=P) و گرید درد عضلانی (009/0=P) به‌طور معنادار کاهش یافت.