ارزیابی تأثیر پیشگیرانه والپروات سدیم و عصاره بومادران بر درد نوروپاتیک حاصل از سیس‌پلاتین در موش سوری
Abstract
مقدمه: یکی از عوارض ناشی از داروی سیس پلاتین، نوروپاتی محیطی است. مکانیسم های مختلفی در نوروپاتی محیطی ناشی از این دارو مطرح می باشد از جمله افزایش عملکرد سیستم گلوتامینرژیک و القای استرس اکسیداتیو. والپروات سدیم و عصاره بومادران دارای آثار فارماکولوژیک مختلف بوده و از اثرات آنتی اکسیدانی برخوردارند.
هدف: در این پایان‌نامه، تأثیر پیشگیرانه والپروات سدیم و عصاره بومادران بر درد نوروپاتیک حاصل از سیس‌پلاتین در موش سوری نر بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه 80 سر موش سوری نر به طور تصادفی در 10 گروه 8 تایی تقسیم شدند. رژیم‌های دارویی نرمال‌سالین، والپروات سدیم با دوزهای مختلف (mg/kg25،50،100)، عصاره هیدروالکلی بومادران با دوزهای مختلف (mg/kg50،100،200)، دوز توأم (والپروات سدیم mg/kg25 + عصاره mg/kg50) و حلال 25% DMSO را دریافت کردند. سیس‌پلاتین به عنوان عامل القای نوروپاتی به حیوانات تزریق شد. تست Hot Plate جهت بررسی میزان حساسیت حیوان به درد انجام گرفت. در پایان نیز خون‌گیری از حیوانات برای انجام تست‌های MDA و TAC انجام شد.
نتایج: دوزهای مختلف والپروات سدیم و عصاره بومادران به طور معنی‌داری نتایج تست Hot Plate را افزایش داد و باعث کاهش حساسیت به درد شد. همچنین دوز mg/kg100 والپروات توانست به‌صورت معنی‌داری میزان بیومارکر MDA را کاهش دهد. تجویز توأم والپروات سدیم و عصاره بومادران نسبت به تجویز هرکدام به‌تنهایی تغییر معنی‌داری در نتایج تست Hot plate ایجاد نکرد.
نتیجه‌گیری: احتمال دارد والپروات سدیم با کاهش تحریک ناشی از گلوتامات در گیرنده‌های NMDA و مهار انتقال سروتونینی باعث کاهش علائم نوروپاتی و افزایش تحمل به درد در گروه‌های مورد مطالعه شده‌باشد. همچنین ممکن است والپروات سدیم از طریق افزایش رپلاریزاسیون و کاهش پتانسیل عمل در غشای نورون‌ها، علایم نوروپاتی ناشی از سیس‌پلاتین را کاهش دهد. عصاره بومادران احتمالاً به علت داشتن فلاونوئیدهایی با خاصیت آنتی‌اکسیدانی، از طریق مهار استرس اکسیداتیو باعث کاهش دردهای نوروپاتیک ناشی از سیس‌پلاتین می‌شود