تاثير هل دادن و کشيدن اجسام سنگين بر ديناميک دستگاه ادراري تحتاني با استفاده از شبيه سازي بيومکانيک و يوروديناميک در زنان با بي اختياري ادراري و نرمال

Abstract

بی اختیاری ادراری مشکلی بسیار شایع در زنان می باشد هدف این کارآزمایی بالینی مطالعه تاثیر هل دادن و کشیدن اجسام سنگین بر دینامیک دستگاه ادراری تحتانی با استفاده از شبیه سازی بیومکانیک و یورودینامیک در بیماران با بی اختیاری ادراری و زنان نرمال می باشد. روش کار و مواد: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده کنترل دار تک مرکزی در مرکز یورودینامیک بیمارستان امام رضای تبریز، ایران بر روی 51 شرکت کننده بین سنین 30 الی 65 سال انجام شد. روش تصادفی سازی ساده برای انتخاب شرکت کنندگان از جامعه هدف زنان سالم و مبتلا به بی اختیاری به کار گرفته شد. کورسازی برای بیماران قابل اجرا نبود ولی انجام دهنده مطالعه و آنالیزور نسبت به پیشینه بی اختیاری بیماران کور شدند. مدل سازی برداشتن بار سنگین و نگه داشتن توسط دستگاه سامانه شبیه ساز ارزیابی توان ارادی اعمالی شخص با مثانه پر و خالی استفاده شد تا به تغییرات فشار داخل شکمی، فشار داخل مثانه، و همچنین فشار دترسور با مثانه پر و خالی با استفاده از سنسور آنال و وزیکال در حین اجرای تست یورودینامیک پی برده شود. حداکثر توان انقباض ارادی (MVC) یا نیروی اعمالی در عمل بلند کردن شرکت کنندگان با مثانه پر و خالی اندازه گیری شد و نشت ادراری در صورت وقوع ثبت گردید. یافته ها: ميانگين سني 51 نفر شرکت کننده 8±45.25 سال در بازه سنی 30 تا 65 سال بود. ميانگين نمايه توده بدني 3.81± 28.96 بود. آزمون تی مستقل تفاوت معنی داری بین گروه بیمار و سالم در وضعیت پر و خالی مثانه و MVC و فشار داخل شکمی، مثانه و دترسور را نشان داد. آزمون تی زوجی تفاوت معنی داری در مقایسه مثانه پر و خالی در هر دو گروه از نظر صرفا MVC تشان داد. آزمون پیرسون نشان داد نیروی اعمالی MVC با فاکتورهای سیستومتریک ارتباط معنی داری نداشت فقط ارتباط در گروه بیمار با مثانه ی پر در حالت کشیدن با فشار داخل مثانه (p=0.005) با فشار داخل شکمی (p=0.031) و با فشار دترسور (p=0.008)معنی دار بود. ارتباط فشار داخل مثانه و فشار شکمی در این گروه معنی دار بود. (p˂0.0001)