بررسی اثرات مخمر های ساکارومیسس سرویزیه، ساکارومیسس بولاردی بر تکثیر و آپوپتوز سلول های سرطانی سینه(MDA-MB-231)

Abstract

پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده و غیر بیماریزای موجود در بعضی از مواد غذایی هستند که وقتی در مقادیر کافی وارد بدن شوند تأثیر مثبتی بر سلامتی میزبان می گذارند. امروزه پروبیوتیک ها به عنوان عواملی برای پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری های عفونی و سرطانی شناخته شده اند . خاصیت ضد کارسینوژنیک پروبیوتیک ها با خنثی سازی مسمومیت موادی که باعث آسیب های ژنی می گردند، صورت می گیرد مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا سلول‏های سرطانی سینه در محیط کشت RPMI-1640 حاوی 10 % FCS ، تحت شرایط 5 % CO2 و دمای 37 درجه سانتی گراد کشت داده شد. سپس مخمر های کشت داده شده و با استفاده از روش سونیکاسیون دیواره سلولی جدا شد. برای بررسی میزان مهار رشد و تکثیر سلولهای سرطانی از تست MTT استفاده گردید. برای بررسی وقوع آپوپتوز در سلول ها از فلوسایتومتری با Annexin V وPI استفاده شد. مهاجرت و متاستاز سلول‏های سرطانی نیز بعد از تیمار بوسیله تکنیک qRT-PCR بررسی شد. میزان بیان ژن‏های K-Ras ،MMP9 ، Caspase-3, Bax ,Caspase-9، Bcl2 و c-Myc و پس از تیمار با متابولیت بدست آمده از مخمر ها در سلول‏های سرطانی با تکنیک qRT-PCR بررسی شد. یافته ها: بیان ژن BAX در تیمار با مخمرهای ساکرومایسیز بولاردی و ساکرومایسز سرویزیه افزایش معنی داری داشته است. بیان ژن BCL-2 در گروهی که مخمر ساکرومایسیز سرویزیه بوده است به طور معنی داری کاهش یافته است. بیان ژن Cas3 در تیمار با مخمر ساکارومایسیز سرویزیه افزایش معنی داری نسبت به گروهی که تیمار دریافت نکرده بودند داشت. در تیمار با مخمر ساکرومایسیز بولاردی نیز افزایش معنی داری داشت.همچنین تیمار با مخمر ساکرومایسیز سرویزیه باعث افزایش معنی دار در بیان ژن CAS 9 می شود که این افزایش در تیمار با مخمر ساکرومایسیز بولاردی بیشتر می باشد و در استفاده از ترکیب این دو مخمر افزایش بیان ژن بیشتر از زمانی است که به تنهایی از یک نوع مخمر استفاده می شود. بیان ژن C-Myce به طور معنی داری در تیمار با ترکیب این دو مخمر کاهش بیان ژن بیشتر از تیمار به تنهایی می باشد.تیمار با مخمر های ساکرومایسیز سرویزیه و ساکرومایسیز بولاردی باعث کاهش معنی داری در بیان ژن K-Ras شد که این کاهش بیان ژن در تیمار با ترکیب این دو مخمر بیشتر از تیمار به مخمرها به تنهایی می باشد.بیان ژن MMP9 در تیمار با ترکیب این دو مخمر به طور معنی داری کاهش داشت و این کاهش بیشتر از تیمار با مخمر ساکرمایسیز سرویزیه به تنهایی بود.