تهیه و بررسی خواص فیزیکوشیمیایی هیدروژل های کیتوزان-آلژینات حاوی آتورواستاتین
Abstract
مقدمه : مطالعات اخیر نشان می دهد که آتورواسـتاتين ATR)) علاوه بر اینکه يـك داروي تنظيم كننده چربي خون میباشد، دارای اثر ضدالتهابي است كه در هنگام شكل گيـري نقيـصه استخواني در استخوان درگير و بافـتهـاي مجـاور زمانی که دچار التهـاب باشند، بـه تـرميم اسـتخوان كمك مینمايد. در این پژوهش هیدروژل هیبرید کیتوزان-آلژینات-تری پلی فسفات-آتوروستاتین که برای اولین بار به عنوان بیومتریال زیست سازگار و زیست تخریب پذیر هم به عنوان سامانه دارورسانی و هم داربست مهندسی بافت قابل استفاده است، تهیه شده است. این هیدروژل می تواند بعنوان پلتفرمی دقیق برای رهایش کنترل شده داروی آتورواستاتین باشد.
هدف : در این پژوهش بر آنیم تا به تهیه و مشخصه یابی هیدروژل کیتوزان-آلژینات کراس لینک شده با پنتا سدیم تری پلی فسفات (TPP) در حضور داروی آتورواستاتین بپردازیم.
روش اجرا : در این پژوهش هیدروژل کیتوزان-آلژینات کراس لینک شده با TPP سنتز شد. سپس پروفایل رهایش داروی آتورواستاتین و خواص فیزیکو شیمیایی هیدروژل سنتزی از قبیل اندازه و مورفولوژی ذرات، درصد تورم هیدروژل اندازه گیری شد. همچنین ساختار هیدروژل با استفاده از دستگاه های میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی مادون قرمز ارزیابی شد.
نتایج: هیدروژل کیتوزان-آلژینات با نسبت های مختلف از کراس لینکر TPP تهیه شد. بارگذاری دارو با بهره نزدیک به 100% انجام گرفت. نتایج نشان دادند که در یک ساعت اول یک رهش انفجاری در حدود 25 % مشاهده می گردد و سپس دارو بصورت تدریجی تا ده ساعت در حدود 35 % آزاد می گردد. درصد کراس لینکر تاثیر زیادی در بهره انکپسولاسیون و پروفایل رهش دارد.
نتیجه گیری: هیدروژل کراس لینک کیتوزان-آلژینات میتواند با توجه به درصد تورم و تخلخل بالا داربست مناسبی برای بارگذاری انواع داروها و ماکرومولکول ها و سلول ها باشد. با کنترل نسبت پلیمرها و کراس لینکر میتوان درصد بارگذاری و رهش دارو را کنترل کرد.