کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و ارتباط آن با امید و برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده در سالمندان دچار انفارکتوس میوکارد مراجعه کننده به کلینیک تخصصی قلب مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی تبریز
Abstract
چکیده: مقدمه: با سالمند شدن جمعیت خطر زندگی با بیماری های مزمن نظیر انفارکتوس میوکارد افزایش می یابد و کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی این افراد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. داشتن امید و برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده از مؤلفه های مهم سالمندی سالم و استقلال مداوم است. امید به عنوان نیروی محرکه می تواند سالمندان مبتلا به انفارکتوس میوکارد را به سمت بهبودی و ارتقاء سلامت و انجام موثر سبک زندگی، قدرت برنامه ریزی نیازهای مراقبتی، اراده برای دستیابی به اهداف، توجه به موانع و توانایی رفع آنها و ارتقاء و افزایش عملکرد آنها پیش ببرد. همچنین بسیاری از افراد سالمند از قبل نمی توانند برنامه ریزی کنند. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و ارتباط آن با امید و برنامه-ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده در سالمندان دچار انفارکتوس میوکارد بستری در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی تبریز انجام شد.
مواد و روش: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1398 با مشارکت 193 نفر از سالمندان مبتلا به انفارکتوس میوکارد درکلینیک تخصصی قلب مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی تبریز، ایران انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ها ی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی SF-12، امید و برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-22 و آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپرمن تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی، امید و حیطه های برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده (شناخت از خطر مراقبتهای مورد نیاز، جمع آوری اطلاعات در مورد نیازهای مراقبتی آینده، تصمیم گیری در مورد اولویت های مراقبتی، تهیه طرح های واقعی برای نیازهای مراقبتی آینده، اجتناب فعال از برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی) به ترتیب 65/32 از دامنه (43-8)، 15/36 از دامنه (60-12)، 31/9، 82/9، 17/9، 12/8 ،50/3 بود. همچنین بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و امید کل (001/0p<، 562/0r=) و کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و چهار حیطه ی برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده، شناخت از خطر مراقبتهای مورد نیاز(001/0p<، 279/0r=)، جمع آوری اطلاعات در مورد نیازهای مراقبتی آینده (197/0r=)، تصمیم گیری در مورد اولویت های مراقبتی آینده (365 /0r=) و اجتناب فعال از برنامه-ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده(238/0r=) همبستگی مثبت و معنی داری مشاهده شد. در مورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و بعد تهیه طرح های واقعی برای نیازهای مراقبتی آینده (004/0 p=، 208/0-r=) رابطه منفی و معنی داری پیدا شد. همچنین بین امید کل و حیطه های برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده، شناخت از خطر مراقبتهای مورد نیاز(05/0p<، 280/0r=)، جمع آوری اطلاعات در مورد نیازهای مراقبتی آینده (281/0r=)، تصمیم گیری در مورد اولویت های مراقبتی (445/0r=)، اجتناب فعال از برنامه-ریزی برای نیازهای مراقبتی (309/0r=) رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد و در حیطه تهیه طرح های واقعی برای نیازهای مراقبتی آینده (05/0 p<، 248/0-r=).رابطه منفی و معنی دار می باشد.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی سالمندان مبتلا به بیماری انفارکتوس میوکارد پایین است و وضعیت برنامه ریزی برای نیازهای مراقبتی آینده و امید در حد متوسط بود. همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد مشارکت بیشتر در جمع آوری اطلاعات و تصمیم گیری در زمینه برنامه ریزی، آگاهی بیشتر از خطر نیاز به مراقبت و اجتناب فعال کمتراز برنامه ریزی و مشارکت کمتر در تهیه طرح های واقعی برای نیازهای مراقبتی آینده مرتبط است. با توجه به نتایج به دست آمده جهت ارتقاء کیقیت زندگی مرتبط با سلامتی سالمندان فوق، باید استراتژی هایی برای ارتقاء امید و برنامه ریزی نیازهای مراقبتی توسط سیاست گزاران بهداشتی انجام گیرد.