تاثیر مهارت های ارتباطی و حمایت های روانی دندانپزشک بر میزان حساسیت دندانی بعد از انجام جرم گیری و تسطیح ریشه در بیماران مبتلا به پریودنتیت

Abstract

مقدمه برقراری ارتباط موثر بین بیمار و دندان پزشک، به عنوان مکمل تلاش های کلینیکال دندان پزشک در جلسات فاز غیر جراحی درمان، حائز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مهارت های ارتباطی و حمایت های روانی دندانپزشک بر میزان حساسیت دندانی بعد از انجام جرم گیری و تسطیح ریشه در بیماران مبتلا به پریودنتیت بود. مواد و روشها در این مطالعه 70 بیمار پریودنتیت که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند؛ پس از انجام جرمگیری در یک یا چند دنداندر سکستانت قدامی دچار درد ناحیه سرویکال بودند ؛انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه تست (حمایت روانی، مراقبت، دوستی، شنیدن فعال و انتظارات مثبت برای موفقیت) و در گروه کنترل سبک 'محدود' (یعنی ارتباط محدود با بیمار)، اجرا شد. میزان ناراحتی و درد بیمار توسط معیار VRS (Verbal Rating Scale) اندازه گیری و ثبت شد. بیماران در هر گروه در ابتدا، هفته اول، هفته سوم و ششم بعد از درمان از نظر میزان درد بررسی و با یکدیگر مقایسه شدند. مقایسه میزان شدت درد در گروه های مورد مطالعه توسط آزمون کای اسکوار با نرم افزار 24 SPSS انجام گرفت. نتایج در طی شش هفته بعد از جرمگیری، روند کاهشی در شدت درد در هر دو گروه آزمایش وکنترل مشاهده شد. اختلاف معنی داری در میزان شدت درد بلافاصله بعد از جرمگیری و یک هفته پس از جرمگیری بین دو گروه وجود نداشت. ولی در سه هفته و شش هفته پس از جرمگیری میزان شدت درد در گروه آزمایش بطورمعنی داری کمتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری مهارت های ارتباطی و حمایت های روانی دندانپزشک بر کاهش حساسیت های دندانی بعد از جرم گیری و تسطیح ریشه در بیماران مبتلا به پریودونتیت، موثر است.