مقایسه مورتالیته بیمارستانی تخلیه مایع پریکارد به روش جراحی و پرکتانئوس در بیماران با پریکاردیال افیوژن وسیع

Abstract

افیوژن پریکارد تجمع مایع در فضای پریکارد است که می تواند منجر به تامپوناد قلب ، شوک و گاهی مرگ شود. ارائه روش استاندارد برای تخلیه مایع پریکارد ، موجب جلوگیری یا حداقل کاهش مشکلات فوق الذکر می گردد ؛ لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه مورتالیته بیمارستانی تخلیه مایع پریکارد به روش جراحی و پرکتانئوس در بیماران با پریکاردیال افیوژن وسیع انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بوده و به‌صورت گذشته نگر انجام شد. انتخاب نمونه ها بصورت سر شماری و گذشته نگر بوده و پرونده تمام بیماران بستری بین سالهای 91 تا 96 (بمدت 5 سال) در مرکز قلب شهید مدنی بررسی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیست جمع آوری اطلاعات بود. که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه اطلاعات حدود 322 بیمار با پریکاردیال افیوژن وسیع و با علایم بالینی یا اکوکاردیوگرافی تامپوناد و کاندید تخلیه مایع پریکارد، وارد مطالعه شدند. تعداد 162 بیمار با روش تخلیه ی پرکتانئوس و 160 بیمار با روش تخلیه ی جراحی تحت تخلیه مایع پریکارد با هم مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSV20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بین سالهای 1391 تا 1396 ، در مجموع 162 (3/50%) بیمار به روش پرکتانئوس و 160 (7/49%)بیمار به روش جراحی، تحت عمل تخلیه مایع پریکارد قرار گرفتند. بر اساس نتایج ارتباط بین سن بیمار(03/0=P) وجود بدخیمی (03/0=P) و منشا ریوی بدخیمی(02/0=P) و آنفارکتوس میو کارد(02/0=P) با روش تخلیه معنی دار بود. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین روش تخلیه مایع پریکارد و میزان مرگ و میر بیمارستانی(23/0=P) و میزان بقای یکساله بیماران(21/0=P) وجود نداشت.