تاثیر ورزش ارادی بر روی تغییرات بافت شناسی، میزان بیان miR-31 و miR-17-3p در بافت آئورت موش‌های صحرایی نر چاق شده با رژیم پرچرب

Abstract

چاقی یک عامل خطرناک شناخته¬شده در بروز بیماری¬های قلبی عروقی است که با اصلاح شیوه¬ی زندگی میتوان خطر ابتلا به آن را کاهش داد. از آنجایی که تاثیر ورزش در کاهش چاقی وشاخص¬های خطرزای قلبی-عروقی به اثبات رسیده است؛ در این مطالعه به یکی از مسیرهای داخل سلولی با واسطه گری miR-17-3p وmiR-31 در روند تاثیر ورزش ارادی پرداختیم. مواد و روش کار: تعداد 40 سر رت بالغ نژاد ویستار (10 ±150گرم) به طور تصادفی در 4 گروه 10 تایی قرار گرفتند : گروه کنترل ، گروه ورزش ارادی: با دریافت رژیم غذایی معمولی و انجام ورزش داوطلبانه به مدت سه ماه ، گروه چاق شده با رژیم پرچرب: با دریافت رژیم غذایی پرچرب به مدت سه ماه ، گروه چاق شده با رژیم پرچرب و ورزش ارادی: با دریافت رژیم غذایی پرچرب و انجام ورزش داوطلبانه به مدت سه ماه . در انتهای مطالعه و بیهوشی حیوانات، نمونه خون و بافت آئورت جهت بررسی بافت شناسی و نیز اندازه گیری قند خون، میزان انسولین و نیز میزان بیان miR-31 و miR-17-3p تهیه گردید. یافته ها: در گروه دریافت کننده رژیم پرچرب، با وجود افزایش میزان ترشح انسولین ، تاثیری بر کاهش قند خون مشاهده نشد(P<0.001).ورزش توام با رژیم پرچرب نیز بطور معناداری میزان انسولین و قند خون را در مقایسه با گروه پرچرب کاهش داد (P<0.001). رژیم پرچرب و ورزش، بصورت جداگانه در مقایسه با گروه کنترل موجب کاهش معنی دار miR-17-3p در بافت آئورت شده است (P<0.001). ورزش به تنهایی موجب کاهش miR-31 و رژیم پرچرب موجب کاهش معنادار آن شد (P<0.001).مطالعات بافت شناسی هم تاثیر مثبت ورزش در تصحیح تخریب ساختار بافتی آئورت در رژیم پرچرب را تایید کرد.