AH26 و کانال های پرشده با تکنیک تزریقی آبچورا و سیلر Endoseal MTA مقایسه ی میزان ریزنشت باکتریال کانال های پرشده با تکنیک سینگل کن و سیلر

Abstract

هدف: هدف نهایی درمان ریشه، ایجاد یک پرکردگی سه بعدی و سیل غیرقابل نفوذ در سراسر طول کانال ریشه و تطابق مناسب ماده پرکردگی با دیواره‌های عاجی جهت جلوگیری از نفوذ میکروارگانیسم‌ها و محصولات آنها به بافت های پری رادیکولار می‌باشد.عدم وجود این تطابق با دیواره‌های کانال یا از دست رفتن آن به دلایل مختلف، منجر به ریزنشت ماده پرکردگی و در نتیجه پریودنتیت اپیکال می‌شود.از طرفی سرعت عمل در پرکردن کانال ها ،موضوعی بود که دندانپزشکان همیشه در پی آن بودندتا روش های کارآمد با سرعت آبچوراسیون بالا را استفاده کنند. لذا در این مطالعه به بررسی ریزنشت باکتریال کانال های پرشده با تکنیک تزریقی گوتاپرکا و سیلر AH26 و کانال های پرشده با تکنیک سینگل کن و سیلر Endoseal MTA پرداختیم. مواد و روش ها: در این مطالعه 50دندان تک کانال و تک ریشه ی دائمی بالغ انسانی پس از کشیدن کورت پریودنتال تمیز و ضد عفونی شدند.بعد از آماده‌سازی و شکل‌دهی کانال‌ها به وسیله فایل روتاری نمونه‌ها بطور تصادفی در 4 گروه (٢ گروه آزمایش 20تایی و 2 گروه کنترل مثبت و منفی ٥ تایی) قرار گرفتند. گروه آزمایشی اول توسط روش تزریقی آبچورا با گوتای مخصوص به همراه سیلر AH26، گروه آزمایشی دوم توسط تکنیک سینگل کن وسیلرEndoseal MTAپرشدند. گروه کنترل مثبت فاقد پرکردگی بوده و در گروه کنترل منفی کانال ها همانند گروه اول آبچوره شدو تمام سطوح دندان با دو لایه چسب سیانوآکریلات پوشانده شد.در تمام نمونه هابه جز گروه کنترل منفی، تمام سطوح ریشه به جز ناحیه ی اپیکال توسط چسب سیانو اکریلات سیانواکریلات پوشانده شده و تا 60روز تحت آزمایش ریزنشت باکتریال قرارگرفتند. نتایج آنالیز توصیفی به صورت فراوانی (درصد) گزارش شد و به منظور مقایسه ی میزان ریزنشت گروه های مورد مطالعه گروه ها، از آزمون دقیق فیشر و آزمون Chi-square استفاده گردید. سطح معنی داری در این مطالعه p≤0.05 در نظر گرفته شد و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 26 انجام گرفت. یافته ها: تعداد نمونه های دارای ریز نشت در گروه single cone technique and Endoseal MTA sealer در تمامی روزها بیشتر ازگروه obtura technique and AH26 sealerبود، در روزهای یک تا 35، این تفاوت از نظر آماری معنادار نشد (P-value>0.05). در روز 40 میزان ریزنشت در گروه سینگل کنبه طور معناداری بیشتر از گروه آبچورا بود (P-value=0.025). در روزهای 45 تا 60 نیز تعداد نمونه های دارای ریزنشت در گروه سینگل کن بیشتر از گروه آبچورا بود ولی این تفاوت از نظر آماری معنادار نشد (P-value>0.05). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تعداد نمونه های دارای ریزنشت در تکنیک تزریقی آبچورا وسیلر AH26 در تمام روز ها کمتر از تکنیک سینگل کن و سیلر Endoseal MTA میباشد ولی بر اساس آزمون دقیق فیشر و chi-square در 60 روز این تفاوت از نظر آماری معنادار نمیباشد. (P-value>0.05)