بررسی اثر نانو داروی سیرولیموس و سیکلوسپورین بر فعالیت لنفوسیت هایT افراد مبتلا به سقط مکررجنین در مقایسه با افراد سالم
Abstract
سقط مکرر جنین (RPL)به صورت 2 یا بیشتر حاملگی بالینی از دست رفته قبل از هفته 20 بارداری تعریف می شود که 1 تا 2 درصد از زنان را در سنین باروری تحت تاثیر قرار می دهد. به منظورکاهش سمیت سیستمیک داروهای سیرولیموس (SRL) و سیکلوسپورین (CsA) مورد استفاده در بیماران سقط مکرر و بهبود کارایی این داروها در مطالعه حاضر هدف لود داروهای SRL و CsA در نانولیپیدکریرها (NLCs)، بررسی ویژگی های نانوداروهای ساخته شده و تاثیر آنها بر فعالیت سلول های Th17، Treg،Th1 و Th2 به منظور درمانی هدفمند برای بیماران سقط مکرر می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه 30 بیمار مبتلا به سقط مکرر و 30 زن باردار سالم بعنوان جمعیت های مورد مطالعه ما انتخاب شدند. برای تعیین فراوانی سلول های T از فلوسایتومتری استفاده شد. داروها به صورت تکی و ترکیبی در داخل NLC ها لود شدند و ویژگی های این نانودارو ها شامل سایز، پتانسیل زتا، مورفولوژی، میزان بازجذب نانوداروها، میزان زنده ماندن سلولی و آپوپتوز سلول ها T انسانی تحت تاثیر نانوداروها مورد بررسی قرار گرفت. بعد از تعیین میزان دوز موثر، نانوداروها با سلول های T بیماران مواجهه گردید .سپس میزان بیان ژنهای T-bet، GATA-3، Foxp3 و RORγt با تکنیک qPCR بررسی شدند. هم چنین برای بررسی میزان بیان این فاکتور ها در سطح پروتئین از تکنیک وسترن بلات استفاده شد و میزان ترشح سایتوکاین ها با استفاده از الایزا بررسی شد.
یافته ها: سایز نانوذرات ساخته شده 143-34 نانومتر با پتانسیل زتای منفی و میزان بارگیری بالای 90 درصد برای نانوداروها مشاهده شد. میزان جذب سلولی NLC ها نسبت به داروی آزاد (لود نشده) افزایش داشت. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که درمان ترکیبی سلول های T با غلظت های 0.5 میکرومولار CsA و 0.05 میکرومولار SRL در S-C-NLC 73 درصد زنده ماندن سلول ها را در پی دارد. که تحت عنوان غلظت های مطلوب برای مواجهه با سلول های T بیماران در این مطالعه انتخاب شدند. در مورد نتایج بررسی آپوپتوز سلولی، مواجهه با S-NLC و C-NLC منجر به افزایش آپوپتوز گردید در حالیکه در مواجهه با S-C-NLC تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج فلوسایتومتری مشخص نمود که فراوانی سلول های Th17 وTh1 در افراد RPL بیشتر از افراد باردار سالم است .در حالیکه فراوانی سلول های Th2 و Treg کمتر بود. پس از مواجهه ی S-NLC وC-NLC با سلول های T بیماران RPL، کاهش در بیان ژنT-bet RORγtو مشاهده شد که این تغییرات نسبت به افراد باردار سالم معنی دار بود. در ارتباط با Foxp3، نتایج، افزایش بیان این ژن را نشان می دهد. در حالیکه، پس از مواجهه با S-C-NLC از نظر آماری تفاوت معناداری در بیان ژن های ذکر شده نسبت به افراد باردار سالم مشاهده نشد. نتایج حاصل از وسترن بلاتینگ این یافته ها را تایید می کند. پس از مواجهه سلول های T بیماران RPL با S-NLC و C-NLC کاهش در سطح IFN-γ ، TNF-α ، IL-17 و IL-21 و افزایش IL-10 مشاهده شد که این تغییرات نسبت به زنان باردار سالم معنی دار بود. در حالیکه در سطح TGF-β افزایش اندکی مشاهده شد که از نظر آماری معنی دار نبود. هم چنین در سطح سایتوکاین IL-4 تغییرات معنی داری مشاهده نشد. از طرفی پس از مواجهه با S-C-NLC از نظر آماری تفاوت معناداری در سطح سایتوکاین های سلول های T بیماران نسبت به افراد باردار سالم مشاهده نشد.