تحلیل برای سیاستگذاری ارتقائ رفتار فعالیت فیزیکی در کلانشهر تبریز
Abstract
چکیده
مقدمه و هدف: سطح فعالیت بدنی در میانسالان کلانشهر تبریز پایین تر از حد مطلوب است. این مطالعه با هدف ارائه گزینه های سیاستی برای ارتقای فعالیت بدنی آنها انجام شد.
روش کار و مواد: مطالعه چند روشی حاضر با رویکرد تحلیل برای سیاست در چهار مرحله انجام شد: ابتدا یک مطالعه تحلیل محتوای کیفی برای تبیین دلایل عدم انجام فعالیت بدنی انجام شد. مرحله دوم مطالعه تطبیقی برنامه های موفق درکشورهای منتخب بود. سپس مطالعه کیفی تحلیل چارچوبی بر اساس مدل مثلث سیاستگذاری جهت تحلیل سیاستهای فعالیت بدنی انجام شد و در مرحله چهارم گزینه های سیاستی تدوین و با روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی اولویت بندی شدند.
یافته ها: موانع ذهنی، فوریت نیازهای روزانه، فقدان محیط فیزیکی و اجتماعی حمایتگر، گسستگی در زنجیره آموزش، هنجارهای اجتماعی محدود کننده، دشواری های ماهوی ورزش از موانع انجام فعالیت بدنی بود. تعهد و اراده سیاسی، اهداف شفاف، همکاری بین بخشی، تأمین مالی پایدار، ارزشیابی اجرای برنامه ازمعیارهای برنامه های موفق در کشورهای منتخب بود. نتایج مطالعه نشان داد که چالشهای اساسی در سیاستگذاری فعالیت بدنی شامل محتوا، فرایند، بافتار و ذینفعان وجود داشت. در این مطالعه پنج گزینه سیاستی برای ارتقای فعالیت بدنی در کلانشهرتبریزتدوین و به ترتیب "توسعه ساز وکارهای ترغیب کننده فعالیت بدنی و بازدارنده کم تحرکی"، "تقویت ضمانت اجرای قوانین فعلی ورزش درسازمانهای دولتی و واحدهای کارگری"، "طراحی شهری، پیرامونی و حمل و نقل فعال جهت توسعه فعالیت فیزیکی"، "توسعه ساز و کارآموزش و مشاوره تخصصی فراگیر فعالیت بدنی درجامعه" و "تأمین مالی پایدار و تخصیص ردیف بودجه ای مشخص به توسعه ورزش همگانی در سازمانها" اولویت بندی شدند.
نتیجه‌گیری: تبیین موانع و تسهیلگرهای انجام فعالیت بدنی در مشارکت کنندگان و تحلیل سیاستهای فعالیت بدنی منجربه ارائه شواهدی به صاحب نظران و مدیران برای تدوین و اولویت بندی گزینه های سیاستی متناسب با کلانشهرتبریز شد.