تأثیر کپسول خوراکی کورکومین بر سطح سرمی برخی از بیومارکرهای استرس اکسیداتیو و نشانه‌های زودرس یائسگی در زنان یائسه: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل دار سه سو کور
Abstract
در زنان یائسه کاهش تولید استروژن و در نهایت قطع آن، علائم متفاوتی از قبیل علائم وازوموتور شامل گرگرفتگی و تعریق شبانه، تندرنس پستان، خشکی واژن، تغییرات خلق، آتروفی واژن، استئوپروزیس و بیماری قلبی را ایجاد می‌کند. به خاطر عوارض هورمون درمانی، استفاده از درمان‌های سالم‌تر و با عوارض کمتر پیشنهاد می¬شود، یکی از این درمان‌ها کورکومین (Curcumin) است که از ریشه‌های پودر شده‌ی گیاه Curcumalonga تهیه می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر کپسول خوراکی کورکومین بر سطح سرمی برخی از شاخص‌های استرس اکسیداتیو و نشانه‌های زودرس یائسگی در زنان یائسه انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی است. جامعه هدف در این مطالعه شامل کلیه زنان یائسه 40-60 ساله مراجعه‌کننده به مجتمع‌های سلامت شهر تبریز بود. مشارکت‌کنندگان با استفاده از نرم‌افزار RAS به روش بلوکبندی تصادفی با بلوک های 4 و 6 تایی و با نسبت تخصیص 1: 1 به دو گروه 31 نفر در گروه مداخله و 31 نفر در گروه کنترل)پلاسبو) تخصیص داده شدند. گروه مداخله کپسول خوراکی 500 میلی‌گرم کورکومین دو بار در روز (هر 12 ساعت یک عدد همراه با غذا) به مدت هشت هفته و گروه کنترل، پلاسبو مشابه دریافت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از چک‌لیست معیارهای ورود و خروج، پرسشنامه مشخصات فردی-اجتماعی، پرسشنامه استاندارد علایم زودرس یائسگی گرین و ثبت تعداد گرگرفتگی، چک‌لیست عوارض جانبی، برگه ثبت آزمایش (سطح سرمی MDA و TAC)، چک لیست ثبت روزانه دارو و چک‌لیست سنجش رضایت از مداخله دریافتی استفاده شد.
یافته‌ها: 79 بیمار بر اساس معیارهای خروج از مطالعه از مطالعه خارج شدند و در نهایت 62 خانم یائسه به‌طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (پلاسبو) تقسیم‌بندی شده و وارد مطالعه شدند. میانگین سنی در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 52 سال و 1/52 سال بود. میانگین سن یائسگی افراد گروه مداخله و کنترل به ترتیب عبارت بود از 3/49 سال و 6/48 سال. در گروه مداخله میانگین سطح MDA و TAC بعد از 8 هفته مداخله به‌طور معنی‌داری به ترتیب کاهش (تفاوت میانگین: 5/0-، فاصله اطمینان: 8/0- تا 1/0-، 009/0P=) و افزایش (تفاوت میانگین: 2/0، فاصله اطمینان: 1/0 تا 3/0، 001/0P<) داشته ولی در گروه پلاسبو تغییر معنی‌داری را نداشته است (05/0P>). میانگین نمره کل علایم یائسگی و زیردامنه¬های آن )غیر از زیردامنه جنسی در گروه کورکومین) و تعداد گرگرفتگی 8 هفته پس از مداخله در هر دو گروه کاهش معنی‌دار داشت (05/0P<). تفاوت معنی‌دار بین گروهی از نظر متغیرهای موردبررسی مشاهده نشد (05/0P>).