بررسی میزان بیان miRNA-326 و فاکتورهای ایمونولوژیک پیش بینی شونده دخیل در پرهاکلامپسی
Abstract
مقدمه و هدف : پره¬اکلامپسی یکی از اختلالات شایع دوران بارداری است و یکی از سه عامل اصلی مرگ و میر مادر و جنین به شمار می¬آید. عوامل متعددی در پاتوژنزیسیتی این بیماری نقش دارند که یکی از آنها فعالیت نامناسب سیستم ایمنی بويژه عدم تعادل بین سلولهای رده (TCD4+)، Th17 و Tregمی باشد. مهمترین علت پاتولوژیک این بیماری ایجاد اختلال در زمینه¬رگزایی و گسترش در ارگان جفت و ناکارآمدی آن بوده که بوسیله ترشح یک سری پروتئین¬ها و فاکتورهای آنتی¬آنژیوژنیک مانند sFlt-1 و sEng که در نتیجه آن ایجاد عدم تعادل بین فاکتور آنژیوژنیک TGFβ با فاکتور¬های آنتی¬آنژیوژنیک مذکور می-گردد. اصلی ترین منبع تولید کننده فاکتور¬های آنتی¬آنژیوژنیک بافت جفت می¬باشد ولی این عوامل می¬توانند منابع دیگری مانند سلول¬های ایمنی تک هسته¬ای هم داشته باشند . این مطالعه میزان فراوانی سلولی و پروفایل بیان سایتوکاین های Th17 و Treg، همچنین میزان بیان miRNA-326 اختصاصی Th17، میزان بیان ژن و سطح پروتئین فاکتورهای رونویسی Th17 و Treg و میزان بیان ژنی فاکتورهای آنتی آنژیوپژنیک sFlt-1 و sEng از سلولهای ایمنی مذکور در 25 زن پره¬اکلامپسی و 25 زن باردار سالم مورد بررسی قرار داد.
مواد و روشها: با استفاده از تکنیک Quantitative PCR بیان سایتوکاینها، فاکتورهای نسخه برداری اختصاصی سلولهای Th17 و Treg ، فاکتورهای آنتی آنژیوژنیک و همچنین miRNA-326 و ژن Ets-1 مرتبط با آن¬ را ارزیابی کردیم. میزان ترشح سایتوکاینها (IL-17، IL-22 و TGF-β) و فاکتورهای آنتی آنژیوژنیک در مایع رویی سلولهای TCD4+ کشت داده شده با استفاده از الایزا بررسی شدند. تکنیک فلوسایتومتری نیز برای شمارش و تعیین جمعیت سلولهای Treg وTh17 استفاده شد و تکنیک وسترن بلات نیز برای ارزیابی میزان پروتئین دخیل در تکامل Th17 و Treg مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: در مقایسه با گروه کنترل نتایج ما بطور معناداری فراوانی افزایش یافته سلولهای Th17 را همراه با افزایش فاکتور نسخه برداری RORγt درسلولهای TCD4+ بیماران پرهاکلامپسی نشان داد، در حالیکه فراوانی سلولهای Treg و به دنبال آن بیان فاکتور نسخه برداری FoxP3 در سلولهای TCD4+ بشدت در این بیماران کاهش یافته بود. میزان بیان و ترشح سایتوکاینهای التهابی ( IL-17و IL-22) در سلولهای TCD4+ افراد پرهاکلامپسی بطور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود، در حالیکه بیان و غلظت TGF-β، در سلولهای TCD4+ افراد پرهاکلامپسی بطور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود. نتایج بررسی microRNAs مرتبط با سلولهای Th17 و Treg نیز افزایش بیان miR-326 را در زنان مبتلا به پرهاکلامپسی نشان داد. همچنین بیان و غلظت sFlt-1 و sEng نیز در نمونه سلولهای خونی جدا شده از افراد مبتلا به پره¬اکلامپسی به طور محسوسی افزایش یافته بود.
نتیجه گیری: بطور کلی این یافتهها نشان می¬دهد که عدم تعادل سلولهای Th17 / Treg، که احتمالا از طریق miRNA تنظیم میشود، ممکن است در پاتوژنز پرهاکلامپسی نقش داشته باشند. افزایش پارامترهای پیش التهابی همچون افزایش فراوانی سلولهای Th17 ، افزایش بیان و غلظت IL-17 و IL-22 و کاهش پارامترهای مهاری همچون کاهش فراوانی سلولهای Treg در زنان مبتلا به پرهاکلامپسی در مقایسه با گروه کنترل بیانگر نقش غیر¬قابل انکار سیستم ایمنی در روند یک بارداری موفق است. همچنین افزایش بیان و غلظت فاکتورهای آنتی آنژیوژنیک در سلولهای TCD4+ نمونه¬های خونی افراد مبتلا به پره¬اکلامپسی میتواند نشان از وجود منبع جداگانه غیر از جفت باشد.