سطح سرمی ویتامین D در افراد مبتلا به کراتوکونژنکتیویت ورنال و ارتباط آن با شدت بیماری در زمان مراجعه

Abstract

هدف این مطالعه، بررسی سطح سرمی ویتامین D در افراد مبتلا به VKC و ارتباط آن با شدت بیماری است. روش : ۳۹ بیمار مبتلا به VKC(۲۱ مرد و ۱۸ زن) و ۳۲ فرد سالم (۱۹ مرد و ۱۳ زن) به ترتیب با میانگین سنی ۸.۸۳±۱۸.۳۸ و ۹.۴۳±۲۱.۶ سال وارد این مطالعه شدند. نوع و درجه بیماری VKC برای هر بیمار تعیین و سطح سرمی ۲۵- هیدروکسی ویتامین (25(OH)D) D برای همه افراد اندازه گیری شد. یافته ها: بیماران مبتلا به VKC به صورت معنی داری سطح سرمی 25(OH)D پایینتری (27.64 ± 8.50 ng/mL) از افراد سالم (35.96 ± 11.34 ng/mL) داشتند (p = 0.001). ۲ رابطه معکوسی میان سطح سرمی ویتامین D و شدت بیماری VKC یافت شد اما این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود (r = −0.159, p = 0.33). همچنین تعدادکـــمی از بیماران مبتلا به VKC شدید و بسیار شدید بودند ( ۲ بیمار با گرید ۳ و ۴ بیمار با گرید ۴). بیماران با شکل ترکیبی بیماری سطوح سرمی ویتامین D پایینتری در مقایسه با اشکال لیمبال و تارسال بیمای داشتند اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (p = 0.38).