ارتباط پمپ های افلاکس و پروتئین های پورین با مقاومت به کرباپنم در ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیمارستان سینا – تبریز

Abstract

اسینتوباکتر بومانی مقاوم به كرباپنم (CRAB) به صورت فزاینده، به عنوان يك پاتوژن بيمارستاني مهم بويژه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) شناخته شده و درمان عفونت ها را با مشكل مواجه کرده است. تجزیه آنزیمی توسط آنزیم های اگزاسیلیناز و متالوبتالاکتاماز شایع ترین مکانیسم مقاومت به کرباپنم است اما تغییر در میزان بیان پمپ های افلاکس و پروتئین های پورین نیز می تواند در ایجاد این مقاومت نقش داشته باشد. در این مطالعه مکانیسم های مختلف مقاومت به کارباپنم در ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: تعداد 112 ایزوله اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی بيماران بستری شده در بیمارستان سینا در تبریز جمع آوری گردید. پس از انجام آگار دیسک دیفیوژن و تعیین MIC، آزمون PCR برای تعیین فراوانی ژن های اگزاسیلیناز و متالوبتالاکتاماز و Real-time PCR برای تعیین میزان بیان ژن های adeB, adeJ و carO, omp 33-36, oprD انجام گردید. يافته ها: تمام ایزوله هاي اسینتوباکتر بومانی، مقاوم به كرباپنم و داراي ژن blaOXA-51 بودند. 1/82% آنها ژن blaOXA-23 و 6/36% نیز ژن blaOXA-24/40 را داشتند. میزان فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز 7/10% شامل 5/4% blaIMP و 2/6% blaNDM بود. افزایش بیان پروتئین های افلاکس adeJ, adeB به ترتیب در 66% و 8/42% و کاهش بيان پروتئین های پورینcarO, omp 33-36, oprD به ترتیب در 7/77% ، 6/66% و 74% از ایزوله ها مشاهده گردید.