تعیین گرهای رضایت شغلی – تحصیلی دستیاران بالینی پزشکی خانواده ایران
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت تحصیلی ، شغلی و تعیین گرهای ان در پزشکان خانواده کشور طراحی و اجرا گردید.
روش تحقیق:در این بررسی تحلیلی مقطعی جامعه و نمونه پژوهش شامل تمام دستیاران پزشکی خانواده کشور بود . ابزار جمع اوری داده ها هم دو مورد پرسشنامه روا و پایا بودند که از طریق گروه صنفی فضای مجازی در اختیار همه دستیاران قرارداده شد . پرسش نامه های تکمیل شده از فایل اکسل به نرم افزار SPSS منتقل و نتایج توصیفی در قالب جداول و نمودارها نشان داده شدند.تحلیل های اماری بین گروههای مختلف از نظر مقایسه میانگین ها و تعیین همبستگی با ازمون های T مستقل و One way ANOVAیک طرفه انجام شدند و در تمام موارد P<.05 معنی دار قلمداد شدند.
نتایج:میزان مشارکت دستیاران برابر 78 درصد ،رضایت تحصیلی آنان برابر 74.35 از صد بدست امد . مهمترین عوامل رضایت شامل علاقه شخصی ،کمک به بیماران و در ان سو نیز اصلی ترین عوامل نارضایتی شامل درامد پایین و بازار کار بود.رضایت شغلی دستیاران برابر 58.24 از صد بود و ایتم های مقام و منزلت ، کیفیت کارمهمترین عوامل رضایت و در سمت مقابل نیز عوامل امنیت شغلی ، حقوق و مزایا بیشترین عوامل نارضایتی بودند .ارتباط بین مشخصات فردی ، حرفه ای و سازمانی با رضایت تحصیلی و شغلی به غیر از متغیر سالهای وقفه تحصیلی غیر معنی دار بودند.