تهیه و ارزیابی فیزیکوشیمیایی نانوپارتیکل¬های سیلیکای متخلخل حاوی کورکومین و سیس پلاتین
Abstract
مقدمه: کامبینیشن تراپی یا پلی تراپی یک روش ترکیبی است که در آن از بیش از یک روش درمانی برای معالجه¬ی یک بیماری استفاده می¬شود. حال این درمان می¬تواند دارویی و یا غیر دارویی باشد. در سال¬های اخیر با روش کامبینیشن تراپی در انکولوژی نتایج بهتری نسبت به مونوتراپی حاصل شده است.
مواد و روشها: نانوذرات سیلیکای مزوپروس به روش ترسیب تهیه شدند. پودر داروها (کورکومین و سیس پلاتین) به طور جداگانه در حلال مناسب (دو و دو دی فلورو اتانول) حل گردید (5 درصد وزنی-وزنی). پودر نانوذرات تهیه شده به محلول داروها اضافه شد. مخلوط حاصل در دمای اتاق برروی استیرر به مدت 24 ساعت در محیط تاریک به آرامی (دور پایین همزن مغناطیسی) هم زده شد. مواد تهیه شده به کمک روشهای متداول از نظر فیزیکوشیمیایی (اندازه ذره¬ای، مورفولوژی، حالت کریستالی و بار سطحی) ارزیابی شد. الگوی رهایش داروها از نانوذرات تهیه شده نیز توسط روش اسپکتروفوتومتری ماوراء بنفش اندازه¬گیری شد. همچنین مساحت سطح و میزان تخلخل نانوذرات به کمک روش Brunauer-Emmett-Teller (BET) و ترسیم نمودارهای ایزوترم جذب و واجذب گاز نیتروژن تعیین شد. از آمار توصیفی جهت بیان داده¬ها (میانگین ± انحراف معیار) استفاده شد.
نتایج: نتایج حاصل نشان داد نانوذرات تهیه شده با اندازه نانومتری، بار سطحی منفی و مورفولوژی میله¬ای با ساختار مزومتخلخل مربوط به خانواده MCM-41 (هگزاگونال دو بعدی) بودند. مطابق نتایج به دست آمده، نانوذرات یک الگوی رهش نسبتا سریع در 5 روز اول برای هر دو دارو نشان دادند. در ادامه رهش دارو از نانوذرات به طور آهسته تا روز 35 ام ادامه یافت. این روند برای سیس پلاتین کمی کندتر بود. در مورد نتایج تحلیل ایزوترم جذب و واجذب آزمون BET برای نانوذرات سیلیکای مزوپروس بدون دارو و نانوذرات سیلیکای مزوپروس بارگیری شده با دارو، مساحت سطح ویژه، حجم روزنه، قطر روزنه و مساحت روزنه با بارگیری دارو در نانوذرات سیلیکای مزوپروس، در مقایسه با سیلیکای مزوپروس بدون دارو کاهش یافته است.
نتیجه¬گیری: در صورت استفاده¬ی درست از کامبینیشن تراپی سرطان، با کاهش هزینه¬ها و کاهش شکست درمان و کاهش عوارض جانبی مواجه می¬شویم. همچنین این امر موجب کاهش مقاومت دارویی و کاهش عود بیماری می¬شود. از سوی دیگر استفاده از درمانگرهای گیاهی در کامبینیشن تراپی سرطان، افق¬های جدیدی برای درمان سرطان نشان خواهد داد. پیشنهاد می¬گردد که نانوذرات تهیه شده در فازهای مختلف سلولی، حیوانی و در نهایت بالینی مورد ارزیابی¬های وسیع قرار بگیرد.