بررسی میزان تطابق تست D-dimerو اسکن پرفیوژن-ونتیلاسیون ریه ها در بیماران مشکوک به آمبولی ریوی ارجاع داده شده به بخش پزشکی هسته ای
Abstract
آمبولی ریه به انسداد شرایین ریه یا حالتی اطلاق شده که طی آن جریان خون به ریه‌ها توسط لخته¬ی خونی یا چربی قطع می¬شود. این لخته، توسط جریان خون و معمولا از وریدهای ناحیه¬ی اندام‌های تحتانی به سمت ریه منتقل می¬گردد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان تطابق تست D-dimerو اسکن پرفیوژن - ونتیلاسیون ریه‌ها، در بیماران مشکوک به آمبولی ریوی ارجاع داده شده به بخش پزشکی هسته‌ای بیمارستان امام رضا (ع) تبریز می¬باشد.
مواد و روش ها: در این پایان¬نامه، پرونده¬ی بیماران مراجعه کننده که طبق درخواست روتین پزشک معالج، جهت روند تشخیص و درمان بیماری، تحت انجام اسکن V/Q (پرفیوژن - ونتیلاسیون)، طبق پروتکل انجمن پزشکی هسته¬ای، قرار گرفته¬اند بررسی شد. توزیع میزان احتمال ابتلا به آمبولی (احتمال بالا، پایین، متوسط و نرمال) در بین بیماران مراجعه کننده، با استفاده از معیارهای استاندارد PIOPED مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان تست D-dimer انجام شده برای این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفته و با احتمالات مختلف تشخیص آمبولی ریوی و شرایط بالینی بیماران مطابقت آماری داده شد.
یافته ها: طبق نتایج به دست آمده در افراد مورد مطالعه، ۳/۶۴ درصد افراد سن کمتر یا مساوی ۶۰ سال و ۷/۳۵ درصد سن بالای ۶۰ سال دارند. در بین این بیماران مورد مطالعه، ۶۷ درصد جنس مونث و ۳۳ درصد جنسیت مذکر دارند، ۱۶ درصد این افراد باردار بودند و همچنین ۶/۹۴ درصد افراد با شکایت تنگی نفس مراجعه نموده بودند و تنها ۴/۵ درصد بیماران تنگی نفس نداشتند. میانگین سنی بیماران این مطالعه ۶۸/۱۹ ± ۴۸/۵۱ سال بود. بطوریکه محدوده سنی برابر با ۹۳-۱۲ سال بود. نتایج نشان داد که میان داشتن نتیجه D-dimer و V/Q result ارتباط معنادار آماری وجود ندارد. یافته¬ی فرعی دیگر آن است که بیماران با سن بالای ۶۰ سال نسبت به بیماران زیر ۶۰ سال، شانس مثبت بودن V/Q result در آنها ۶۸/۳ برابر است که این نسبت از لحاظ آماری معنادار است.