بررسی فیکساسیون شکستگی همزمان پروگزیمال و شفت فمور به روش پلاک گذاری و میله های داخل کانال اندر (ender)

Abstract

شکستگی های همزمان پروگزیمال و شفت فمور از جمله انواع مهم و رایج شکستگی های اندام تحتانی محسوب می شوند که معمولا به روش پلاک گذاری درمان می شوند. شکستگی¬های آن می¬تواند باعث عوارض طولانی¬مدت و ناتوانی وسیع گردد مگر آنکه درمان مناسب انجام شود. شکستگی محور و گردن استخوان ران در طرفین در حدود 2.5-9 درصد شکستگی¬های فمور را به خود اختصاص داده است. اما با استفاده از میله های داخل کانال اندر می توان نقاط اتکای بیشتری را فراهم نمود. مقایسه نتایج این دو شیوه درمانی در شناخت کارآیی کلی و بهترین شیوه در این زمینه کمک کننده خواهد بود. در این مطالعه به بررسی فیکساسیون شکستگی همزمان پروگزیمال و شفت فمور به روش پلاک گذاری و میله های داخل کانال اندر(ender) پرداختیم. روش کار و مواد: در این مطالعه مشاهده ای که به صورت یك بررسی مقطعی گذشته نگر انجام شد، تعداد 30 نفر از بيماران دچار شکستگی همزمان پروگزیمال و شفت فمور مراجعه کننده به بيمارستان شهدا تبريز از ابتدای سال 1390 تا انتهای سال 1398 در دو گروه تحت فیکساسیون با روش پلاک گذاری (23 نفر) و با روش میله های داخل کانال اندر (7 نفر) بررسی شدند و شکستگی های پاتولوژیک از مظالعه خارج شدند که مدت بستری، جوش خوردن(میزان فیکساسیون) و بین دو گروه مذکور مقایسه گردید. یافتهها: در این مطالعه مشخص گردید که کلیه متغیرها شامل مدت بستری و میزان فیکساسیون در بیماران مورد بررسی در دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (P > 0.05).