بررسی تأثیر مکمل¬یاری جلبک کلرلا ولگاریس، تمرینات HIIT و ترکیب آن‌ها بر سطوح سرمی PGC-1α، FGF-21، SIRT-1، وضعیت تغذیه¬ای، ترکیب بدنی و توان هوازی در زنان جوان مبتلا به اضافه ¬وزن و چاقی

Abstract

چکیده زمینه و هدف: کلرلا ولگاریس (CV)، مکمل غذایی حاوی ویتامین¬ها و املاح بالایی است. امروزه تمرینات متناوب با شدت بالا (HIIT)، به دلیل اثربخشی بالا در زمان کوتاه در مقایسه با پروتکل¬های تمرینی سنتی بسیار مورد توجه قرار گرفته¬است. این امکان وجود دارد که مصرف CV همراه با انجام تمرینات HIIT بتواند بر روی عملکرد میتوکندریایی که نقش اساسی در هومئوستاز سلولی و تنظیم متابولیسم داشته و به عنوان یک هدف درمانی در بهبود سلامتی و جلوگیری از اختلالات متابولیک است، مؤثر باشد. مطالعات مکانیسمی، اثرات مفیدی را برای تمرینات HIIT و دریافت کلرلا ولگاریس در بیوژنز میتوکندریایی مطرح کرده¬اند. این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات مفید CV و/یا تمرینات HIIT بر سطوح سرمی PGC-1α، FGF-21، SIRT-1، وضعیت تغذیه¬ای، ترکیب بدنی و توان هوازی در زنان جوان مبتلا به اضافه ¬وزن و چاقی طراحی گردید. مواد و روش¬ها: در این مطالعه¬ی کارآزمایی بالینی، 46 زن مبتلا به اضافه ¬وزن و چاقی بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. این چهار گروه شامل CV، تمرینات HIIT به علاوه¬ی دارونما، CV به علاوه¬ی تمرینات HIIT و گروه دارونما بودند. تمرینات سه بار در هفته و دریافت مکمل CV به مقدار 900 میلی گرم در سه دوز به صورت روزانه بود. دریافت غذایی، بررسی¬های تن¬سنجی، ترکیب¬ بدن و نمونه خون ناشتا گرفته شد و ارزیابی¬های بیوشیمیایی بر روی نمونه سرم¬ها انجام شد. آزمون بروس برای بررسی عملکرد ورزشی در ابتدای مطالعه و در انتهای 8 هفته مداخله گرفته شد. یافته¬ها: بعد از 8 هفته مداخله، دور کمر در گروه کلرلا ولگاریس+ تمرینات HIIT در مقایسه با گروه دارونما بطور معنی¬داری کاهش یافت. همچنین کاهش معنی¬داری در سطوح تری¬گلیسیرید و LDL-C پس از دریافت CV و/یا تمرینات HIIT در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد، با اینحال مصرف CV به تنهایی نتوانست روی سطوح HDL-C تأثیر بگذارد. از بین شاخص¬های قند خون، کاهش قابل توجهی در مقاومت به انسولین در گروه کلرلا ولگاریس + HIIT در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد. توده¬ی چربی بدن در گروه¬های کلرلا ولگاریس+ HIIT و HIIT بطور معنی¬داری کاهش یافت. افزایش قابل ملاحظه¬ای در مقادیر PGC-1ɑ در گروه¬های تمرینی مشاهده گردید. FGF-21 نیز در گروه تمرینات HIIT+ کلرلا ولگاریس نیز افزایش معنی¬دار داشت. درگروههای تمرینات HIIT و کلرلا ولگاریس+ HIIT بیشینه مصرف اکسیژن (VO2max) نسبی و مطلق و زمان رسیدن به خستگی افزایش یافت. افزایش معنی¬داری در مقدار Bruce MET در گروههای تمرینات HIIT و کلرلا ولگاریس+ HIIT دیده شد. هیچ تغییر معنی¬داری در مقادیر BMI، توده¬ی بدون چربی بدن، چربی احشایی و SIRT-1 دیده نشد. نتیجه گیری: مکمل¬یاری CV به همراه تمرینات HIIT باعث بهبود پروفایل لیپیدی و وضعیت گلیسمی در زنان مبتلا به چاقی و اضافه ¬وزن گردید. بعلاوه، احتمالاً تمرینات HIIT در بهبود بیوژنز میتوکندریایی، عملکرد ورزشی و ترکیب بدن در این افراد مؤثر است. کلمات کلیدی: تمرینات متناوب با شدت بالا (HIIT)، ترکیب بدن، چاقی، کلرلا ولگاریس (CV)، دریافت غذایی، تن¬سنجی