مقایسه ی اثر سفید کردن با کارباماید پراکساید 15% روی استحکام خمشی سه ماده ترمیمی رزین بیس
Abstract
مقدمه و هدف: با توجه به افزایش روزافزون سفید کردن دندان های زنده و همچنین افزایش استفاده از مواد رزین بیس جدیدا معرفی شده برای ترمیم دندانها هدف از این مطالعه ی آزمایشگاهی بررسی اثر ژل کارباماید پراکساید 15% بر استحکام خمشی سه ماده ترمیمی رزین بیس بود.
روش کار و مواد: در این مطالعه از سه نوع ماده ترمیمی رزین بیس گیومر Beautifil II، Cention N و کامپوزیت میکرو هیبرید Z250 استفاده شد. از هرسه نوع ماده 24 عدد نمونه میله ای شکل (در مجموع 72 نمونه) تهیه گردید و به صورت تصادفی به دو گروه با و بدون پروسه سفید کردن تقسیم شد (n=12). در گروههای دارای پروسه سفید کردن، این عمل با ژل کارباماید پراکساید 15% ، 8 ساعت در روز، به مدت 14 روز انجام گردید. در گروههای فاقد پروسه سفید کردن، نمونه ها در آب مقطر به مدت 14 روز نگهداری شد. پس از آن استحکام خمشی نمونه ها اندازه گیری شد. از آزمون Two-Way ANOVA به منظور مقایسه استحکام خمشی نمونه ها استفاده گردید. سطح معنی داری، 05/0 P< در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتايج نشان داد كه میانگین استحکام خمشی بر حسب اکسپوژر به ماده سفید کننده معنی دار می باشد (001/0 P<) به طوریکه استحکام خمشی در گروه های بدون سفید کردن به طور معنی داری بیشتر از گروهای دارای پروسه سفید کردن بود. درحالی که میانگین استحکام خمشی برحسب نوع ماده ترمیمی معنی دار نبود (12/0P=).
نتیجه گیری: ژل بلیچینگ کارباماید پراکساید 15% باعث کاهش قابل ملاحظه استحکام خمشی گیومر، Cention N و کامپوزیت میکرو هیبرید گردید و صرف نظر از استفاده و یا عدم استفاده از کارباماید پراکساید 15% تفاوتی بین استحکام خمشی سه ماده رزین بیس مورد مطالعه وجود نداشت.