آسیب های پوستي و خطر بروز آن در نوزادان بستری در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های کودکان و الزهرا وابسته به دانشگاه علوم پزشکي تبریز در سال 1399-

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: حفظ تمامیت پوستی نوزادان یکی از اساسی ترین جوانب مراقبت پرستاری است که در حال حاضر بررسی و مستند سازی آن به صورت سیستماتیک در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان انجام نمی گیرد. با توجه اهمیت مدیریت سلامت پوست، این مطالعه با هدف بررسی آسیب های پوستی و خطر بروز آن در نوزادان بستری در NICU انجام شد. مواد و روش: این طرح یک مطالعه توصیفی همبستگی می¬باشد که در بخش های مراقبت ویژه نوزادان مراکز آموزشی درمانی کودکان و الزهرای شهر تبریز در سال 1398-1399برروی 265 نفر از نوزادان بستری در NICU انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات نوزاد، جدول مربوط به نمره ارزیابی خطر آسیب پوستی، انواع، محل آسیب های پوستی و علل ایجاد آنها می باشد که بر پایه ابزار (Skin Risk Assessment and Management Tool (SRAMT تدوین شده توسط Broom، طراحی گردیده است. پرسشنامه های مطالعه به روش مشاهده در روزهای مطالعه برای هر نوزاد تکمیل شد. هر نوزاد حداقل دوبار و حداکثر هشت بار (روزهای اول، سوم، پنجم، هفتم، دهم، چهاردهم، بیست و یکم و بیست و هشتم) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 24در سطح معنی داری کمتر از 05/0 تحلیل شد. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد؛ 1/72 درصد از نوزادان حداقل یک و حداکثر پانزده مورد آسیب پوستی داشتند. شایعترین آسیب پوستی کبودی (4/49 درصد) می باشد که علت عمده آن خونگیری وریدی یا تعبیه لاین وریدی بود و پس از آن به ترتیب سایش اپیدرم 2/47 درصد، زخم فشاری 6/36 درصد، از بین رفتن لایه خارجی پوست 1/9 درصد، جراحت های اکستراوازیشن و انفیلتراسیون 2/4 درصد آسیب های پوستی شایع بودند. شایعترین محل بروز انواع آسیب پوستی اندام حرکتی فوقانی (83/41 درصد) گزارش شد. بطور میانگین، نوزادان در روزهای اول و سوم بستری در محدوده خطر بالای آسیب پوستی (نمره خطر89/19 ،15/62 درصد) قرار داشتند و در ادامه تا روز بیست و هشتم، خطر در محدوده متوسط (نمره خطر89/14، 53/49 درصد) گزارش شد. ارتباط بین میانگین نمره خطر بروز آسیب پوستی و تعداد کل آسیب های رخ داده برای هر نوزاد با سن حاملگی و وزن تولد معنی دار و معکوس و با طول مدت بستری در بیمارستان معنی دار و مستقیم بود. همچنین ارتباط نمره خطر بروز آسیب پوستی با انواع آسیب های پوستی در روزهای مختلف اندازگیری معنی دار بود(05/0 p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه و بالا بودن میزان بروز آسیب های پوستی، لزوم پیشگیری از آن ها با بکار گیری ابزارهای مناسب پیش بینی آسیب های پوستی مطرح می شود. در مراقبت از نوزادان در معرض خطر آسیب پوستی ،در صورت وجود سیاست های حمایتی و خط مشی های مراقبت از پوست ، دستورالعمل ها و آگاهی و علم در مراقبت روزانه ، می توان میزان بروز آسیب پوستی را کاهش داد.