مطالعه برهم‌کنش بین سم پاراکوات با آلبومین سرم انسانی با روش‌های اسپکتروسکوپی و داکینگ مولکولی
Abstract
مقدمه: پاراکوات یکی از قوی‌ترین علف‌کش‌های پرکاربرد درکشاورزی برای از بین بردن علف‌های هرز است که مسمومیت با آن می‌تواند کشنده باشد. توزیع، غلظت آزاد و متابولیسم سموم مختلف، به نحوه اتصال آن‌ها به آلبومین سرمی و ساختار سه بعدی محل اتصال آن‌ها روی پروتئین وابسته است. از آن‌جایی که مطالعات آزمایشگاهی در این بیماران حاکی از کاهش سطح آلبومین سرمی است، با تعیین غلظت بهینه پاراکوات متصل به آلبومین و تجویز منطقی آلبومین می‌توان از اثرات کشنده آن جلوگیری کرد.
هدف: در این پژوهش برهم¬کنش سم پاراکوات با آلبومین انسانی و بررسی پارامترهای فارماکوکینیتیکی آن با استفاده از روش‌های مختلف اسپکتروسکوپی و مدلینگ مولکولی مورد بررسی قرار گرفت.
روش کار و مواد: برهم‌کنش سم پاراکوات با آلبومین انسانی با استفاده از روش‌های طیف سنجی ماورا بنفش، فلوروسانس و مادون قرمز بررسی شد. پارامترهای فارماکوکینتیکی مورد نیاز برای آنالیز نحوه اتصال پاراکوات به آلبومین انسانی با کمک رابطه استرن - ولمر مورد بررسی قرار گرفت و محل اتصال آلبومین و پاراکوات با استفاده از نشانگرهای سایت و نرم افزار Auto Dock tools بررسی و نتایج حاصله با نتایج طیف سنجی مقایسه شد.
یافته ها: مطالعات طیف سنجی نشان داد که برهم‌کنش آلبومین و پاراکوات منجر به کاهش نشر یا به عبارتی خاموش سازی فلوروسانس آلبومین می‌گردد. خاموش سازی پاراکوات از نوع دینامیک است. تغییرات حاصله در پیک‌های FT-IR ساختار آلبومین در حضور پاراکوات، حاکی از برهم‌کنش بین این دو است. نتایج داکینگ مولکولی نیز پیوند‌های هیدروفوب را عمده نیروی دخیل در برهم‌کنش این دو نشان داد. مطالعات فلوئوریمتری در حضور نشانگرهای سایت بیانگر هم پوشانی بین جایگاه اتصال پاراکوات و جایگاه وارفارین است.
نتیجه گیری: سم پاراکوات از طریق هیدروفوب در جایگاه IA آلبومین انسانی متصل شده است.