مقایسه اثربخشی تزریق کورتیکواستروئید و اکستراکورپورال شاک ویو تراپی بر تریگرپوینت تحتانی عضله کوادرترس لومبورم
Abstract
کمردرد یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی در بسیاری از کشورهای جهان است. سندرم درد میوفاسیال عضله کوادراتوس لومبروم یکی از علل کمردرد است. روش های درمان تریگر پوینت شامل درمان های غیر جراحی مانند استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، اجتناب از فعالیت، ماساژ، استفاده از روش های فیزیکی نظیر تحریکات الکتریکی، اولتراسوند و شاک ویو می باشد.
مواد و روش کار:
در اين کارآزمايی بالينی تصادفي ساده يک سوکور، 54 بيمار مبتلا به کمردرد مزمن که دارای تریگرپوینت ديستال عضله کوادراتوس لومبروم بودند و به درمانگاه طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از تطبیق سن، جنس، شدت و داشتن یک تریگرپوینت، آنها با روش نمونه گیری تصادفی ساده با استفاده از پاکت هایA و B دسته بندی شدند. در گروه A بیماران تحت پنج جلسه شاک ویو تراپی(ESWT) و در گروه B تحت تزریق موضعی کورتیکواستروئید(Injection group) قرار گرفتند. متغیرهای مطالعه که شامل VAS، امتیاز Oswestry، کیفیت زندگی و آستانه فشاری درد می باشد قبل از شروع مداخله،یک هفته پس از مداخله و یک ماه پس از پایان مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج:
شاک ویو و تزریق کورتیکو استروئید در بهبود درد کمر (VAS)، کیفیت زندگی، امتیاز oswestry و آستانه فشاري درد در هفته یک موثر بوده اند (001/p <0). یک ماه پس از مداخله در گروهی که تحت درمان IG قرار گرفتند در میزانvas، امتیاز oswestry و آستانه فشاری درد تغییر معنی دار آماری دیده شد (001/p <0). در بیماران گروه ESWT در متغیرهای کیفیت زندگی، میزانvas، امتیاز oswestry و آستانه فشاري درد پس از یک ماه از مداخله تغییر معنی دار آماری دیده (001/p <0). در یک هفته پس از مداخله تزریق کورتیکواستروئید در بهبود وضعیت فانکشنال کمر، آستانه فشاری درد و شدت درد عملکرد بهتری نسبت به شاک ویو داشت (001/p =0). علیرغم اینکه شاک ویو در بهبود کیفیت زندگی عملکرد بهتری از تزریق کورتیکواستروئید داشت اما این بهبود از لحاظ آماری معنادار نبود (290/0 p =).
در یک ماه پس از مداخله شاک ویو در بهبود وضعیت فانکشنال کمر و کیفیت زندگی عملکرد بهتری نسبت به تزریق کورتیکواستروئید داشت )001/p <0). علیرغم اینکه شاک ویو در بهبود آستانه فشاری درد) 305/p =0) و شدت درد (070/p =0) عملکرد بهتری از تزریق کورتیکواستروئید داشت اما این بهبودها از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0 p >).