آنالیز همراهی سطح بیان miR-16 و miR-15 با پاسخ به درمان با استروئیدها در بیماران مبتلا به سندروم نفروتیک

Abstract

سندرم نفروتیک (NS) بیماری کلیوی التهابی شایعی است و با پروتئینوری همراه است. گلوكوكورتيكوئيدها مرحله اول درمان برای بیماران NS هستند. به علاوه microRNAها مولکولهای کوچک غیر کد شونده ای هستند که در تنظیم بیان ژن در سطح رونویسی یا ترجمه دخالت می کنند. با توجه به درگیری microRNA ها در تنظیم پاسخ دهی به درمان با گلوکوکورتیکوئیدها، هدف مطالعه بررسی سطح بیان miR-16-5p و miR-15a-5p در بیماران مبتلا به NS بود.

مواد و روش کار نمونه خون 60 نفر از بیماران مبتلا به سندروم نفروتیک اولیه و 24 فرد سالم برای ارزیابی سطح بیان میکروRNAها جمع آوری گردید. به علاوه آنالیز in-silico در جهت بررسی های بیشتر مسیرهای سیگنالینگ مهم و هاب ژنهای میکروRNAهای انتخابی انجام گرفت.

یافته ها نتایج نشان داد افزایش معنی داری در سطح بیان miR-15a-5p در نمونه های PBMC گروه های سندروم نفروتیک (P= 0.001)، ممبرانوس گلرومرولونفریتیس (P= 0.006) و گلومرولواسکلروزیس کانونی (P= 0.002) در مقایسه با افراد سالم وجود دارد. به علاوه، سطوح بیانی miR-16-5p در بیماران سندروم نفروتیک (P= 0.022) و گلومرولواسکلروزیس کانونی (P= 0.013) بطور قابل توجهی وقتی با کنترلها مقایسه شدند، کاهش یافت. آنالیز in-silico هم برای میکروRNAها هم 10 مسیر سیگنالینگ برتر را همراه با 10 هاب ژن مرتبط نشان داد.