بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر رفتار شبه اضطرابی و افسردگی در مدل استرس مزمن مهاری موش سوری
Abstract
مقدمه:
شیوع روزافزون اختلالات روحی_روانی، اعتقاد بیماران و علاقه پزشکان به استفاده از گیاهان داروئی و طب مکمل در معالجه بیماران به همراه مستندات موجود در طب سنتی ایران مبنی بر تأثیر مثبت بادرنجبویه در دِماغ و قلب، ما را بر آن داشت که تأثیر بادرنجبویه را بر افسردگی و اضطراب ارزیابی کنیم.
هدف:
این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر رفتار شبه اضطرابی و افسردگی در مدل استرس مزمن مهاری موش سوری را بررسی می‌کند.
روش کار:
به‌منظور استاندارد کردن عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه مقادیر ترکیبات فیتوشیمیایی اسیدهای فنولیک، فلاونوئیدها، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و رزمارینیک اسید آن را آنالیز و موردسنجش قراردادیم. قبل از مداخله ابتدا یک گروه 12 عددی از موش‌ها را به‌صورت تصادفی به عنوان گروه کنترل جدا کردیم و به همین ترتیب موش‌های باقی مانده به چهار گروه 12 عددی تقسیم شدند. سه گروه تحت درمان با عصاره، روزانه به مقدار ۵۰، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و یک گروه تحت درمان با پلاسبو که هم‌زمان به مدت چهارده روز، هرروز به مدت سه ساعت تحت استرس مزمن مهاری قرار گرفتند. در پایان آزمون‌های رفتاری: میدان باز، ماز به علاوه‌ای مرتفع شده، تعلیق از دُم و آزمون شنای اجباری به عمل آمد. همچنین سطح سرمی کورتیکوسترون، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدان و مقادیر مالون‌دی‌آلدئید، سوپراکسیددسموتاز، گلوتاتیون‌پِراکسیداز، Bcl-2, Bax, Caspase-3 در قشر مغز مناطق HIP و PFC موردسنجش قرار گرفتند.
نتایج:
عصاره توانست با مقادیر ۵۰ و ۷۵ میلی‌گرم، رفتار ناشی از اضطراب و افسردگی را در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، به‌طور معنی‌دار اصلاح نماید. سطح مالون‌دی‌آلدئید را کاهش داده و فعالیت آنزیماتیک آنتی‌اکسیدان‌ها را بهبود دهد. عصاره سطح سرمی کورتیکوسترون را در موش به مقادیر اولیه بازگرداند و در نسج مغز باعث کاهش پروتئازهای پروآپوپتوتیک و افزایش آنتی‌آپوپتوتیک گردید.
نتیجه‌گیری:
یافته‌های ما مؤید این است که عصاره بادرنجبویه در موش التهاب مغز را کاهش می‌دهد و اثر ضد اضطراب و ضدافسردگی دارد.