ارزیابی اثر نانوذرات سیلیکای متخلخل حاوی سیس پلاتین و کورکومین بر بیان ژنهای BAX و BCL-2 در سلولهای سرطان دهان (HN5)

Abstract

: کورکومین ماده فعال گیاهی با اثرات درمانی مختلف است ولی به دلیل آبگریز بودن آن فراهمی زیستی آن کم است. سیس پلاتین یک داروی شیمی درمانی بر پایه ی پلاتین می باشد که برای درمان انواع مختلف سرطان به کار می رود. سنتز نانوذرات باعث بهتر شدن این فراهمی زیستی مواد آبگریز می شود. روش کامبینیشن تراپی در انکولوژی نتایج بهتری نسبت به مونوتراپی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوذرات سیلیکای متخلخل حاوی سیس پلاتین و کورکومین بر بیان ژن های BAX و BCL2 در سلولهای سرطان دهان (HN5) می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه اثر نانوپارتیکل های سیلیکای متخلخل حاوی کورکومین و سیس پلاتین (SI-CUR-CIS)، نانوپارتیکل های سیلیکای متخلخل حاوی کورکومین (SI-CUR) و نانوپارتیکل های سیلیکای متخلخل حاوی سیس پلاتین (SI-CIS) بر میزان بیان ژنهای BAX و BCL2 به روش Real Time RT-PCR انجام شد. برای این کار ابتدا سلولهای HN5 کشت داده شدند و سپس نانوذرات سیلیکای متخلخل حاوی سیس پلاتین و کورکومین تیمار شده و بعد از 48 ساعت استخراج RNA از سلولها صورت گرفت. سنتز cDNA با استفاده از کیت مخصوص انجام گرفت و سرانجام میزان بیان ژنهای BAX و BCL2 به روش Real Time PCR انجام شد. جهت آنالیز آماری داده ها از نرم افزار GraphPadانجام شده و سطح معنی داری p≤0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: بیان ژن BAX در سلولهای HN5 که با SI-CUR-CIS، SI-CUR و SI-CIS تریت شده بودند، افزایش معنی داری پیدا کرد (p<0.05) و همچنین بیان ژن BCL2 در تماس با هر سه ترکیب بطور معنی داری کاهش یافت (p<0.05). نسبت BAX/BCL2 در تماس با هر سه ترکیب بطور معنی داری افزایش یافت (p<0.05). نتیجه گیری: با توجه به افزایش بیان ژن های BAX و کاهش BCL2 و افزایش نسبت BAX/BCL2 در روی سلول های سرطانی دهان، مکانیسم القا مرگ سلولی هر سه ترکیب مسیر داخلی آپوپتوز بوده، SI-CUR-CIS می توانند گزینه ای مناسبی بعنوان داروی ضد سرطانی باشد.