بررسی ارتباط بین عوامل زمینه ای و کیفیت زندگی در کودکان مبتلا به فلج مغزی 4 تا 12 سال در شهر تبریز: دیدگاه والد(ین)
Abstract
مقدمه و هدف: کشف بنیادی ارتباط بین عوامل زمینه ای و کیفیت زندگی می تواند به سیستم متولی برقراری سلامت کمک کند تا برنامه ریزی مناسبی برای بهبود کیفیت زندگی کودکان مبتلا به فلج مغزی داشته باشند. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط بین عوامل زمینه ای و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به فلج مغزی 4 تا 12 سال از دیدگاه والدین می باشد.
روش كار و مواد: این مطالعه از نوع اپیدمیولوژیک تحلیلی و از نظر زمانی مقطعی می باشد. 99 کودک مبتلا به فلج مغزی 4 تا 12 ساله ساکن تبریز با شرایط ورود به مطالعه توسط روش
نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند. ابتدا اهداف مطالعه و نحوه تکمیل
پرسشنامه ها به والدین توضیح داده شده و رضایت آگاهانه کتبی اخذ گردید. پس از جمع آوری اطلاعات، از آزمون های کای اسکوئر، فریدمن، تی دو گروه مستقل و آنوا و همچنین ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده و چندگانه با استفاده از نرم افزار IBM SPSS Statistics ورژن 26 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
يافته ها: حیطه خدمات و کمک ها جزو مهم ترین عوامل زمینه ای بازدارنده محسوب می گردند. والدین این کودکان بیشترین نمره را به پذیرش و رفاه اجتماعی در دختران و مشارکت و سلامت فیزیکی در پسران و همچنین کمترین میانگین نمره را به حیطه سلامت والدین اختصاص دادند. همچنین حیطه نگرش و حمایت با نمره کل کیفیت زندگی ارتباط دارد.
نتيجه گيري: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، باید تاکید بیشتری بر حیطه خدمات و
کمک ها و نگرش ها و حمایت ها داشته باشیم و در کنار خدمات توانبخشی مرسوم به فرهنگ سازی و ایجاد بستر مناسب آموزشی برای تمام افراد جامعه و تسهیلات بیشتر برای ورود این افراد به جامعه به عنوان فرد فعال بپردازیم.
واژگان كليدي: فلج مغزی، کیفیت زندگی، زمینه