اثر مهار استاروییل¬کوآنزیم¬آ دساچوراز-1 طی تمایز سلول¬های بنیادی پرتوان القایی انسانی بر میزان بیان نشانگرهای اندودرمی و پالمیتوییلاسیون پروتیین تام

Abstract

آنزیم استاروییل¬کوانزیم¬آ¬دساچوراز-۱ (SCD1) برای سنتز de novo اسیدهای چرب در سلول¬های بنیادی ضروری است. مواد و روش¬ها: hiPSCs در محیط کشت القاکننده اندودرم حاوی اکتیوین¬A و FBS طی چهار روز کشت داده شد. به صورت جداگانه سلول¬ها در روزهای صفر، اول و دوم بوسیله مهارکننده اختصاصی SCD1 تیمار گردید. بیان ژن نشان¬گرهای بنیادینگی و اندودرمی بوسیله RT-PCR و میزان بیان نشانگرهای سطحی اندودرمی، مزودرمی و اکتودرمی از فلوسایتومتری استفاده گردید. همچنین تکثیر سلولی با الایزا، چرخه سلولی با فلوسایتومتری و پالمیتوییلاسیون تام سلولی با شیمی کلیک اندازه‌گیری شد یافته¬ها: مهار SCD1 در هیچ یک از روزهای تیمار شده تغییری در میزان تکثیر سلول¬ها ایجاد نکرد. جمعیت سلول¬های اندودرمی در انتهای روند تمایز زمانی که مهارکننده در روز صفر مهار می¬گردید، کاهش نشان داده و اثرهای مشاهده شده به صورت موثر با استفاده همزمان اولئات با مهارکننده بازگشت پیدا کرد. علاوه براین مهار SCD1 در روز صفر ویژگی¬های بنیادینگی hiPSCs را بدون اینکه تمایز سلول¬ها را به سمت سلول¬های مزودرمی و اکتودرمی هدایت کند حفظ کرد. تیمار سلول¬ها با مهارکننده تنها در روز صفر شدت سیگنال فلورسنت و پالمیتوئیلاسیون تام را کاهش و طول فاز S را افزایش داد. تیمار در روزهای بعدی تمایز اندودرمی تاثیر معنی¬داری بر نشانگرهای اختصاصی اندودرمی، شدت فلورسنت و فاز S نداشت.