بررسی الگوی مصرف و تجویز دارو های ضد درد پس از جراحی های زنان در بیمارستان الزهرا در سال 1398

Abstract

ضد درد های مخدر (اوپیوئیدی) مهمترین عامل در تسکین درد بیماران پس از اعمال جراحی هستند و به همین دلیل استفاده صحیح و منطقی از آن ها به طوری که کمترین عوارض را همراه با بالاترین میزان کاهش درد را ایجاد کنند، بسیار حیاتی است. استفاده از روش های Opioid Sparing راه حل نهایی رسیدن به این هدف است. هدف پیامد اصلی این مطالعه منطقی کردن تجویز اپیوئید ها در کنار سایر ضد درد ها در کنترل درد ایجاد شده بعد از جراحی های زنان بر اساس گایدلاین های APS2016 و ERAS2016 می باشد. روش کار مطالعه انجام شده یک بررسی DUE (Drug Utilization Evaluation) است که به صورت Cross Sectional و گذشته نگر در بیمارستان الزهرای تبریز انجام گرفته است اطلاعات از کاردس دارویی و پرونده بیمار استخراج شده است و با برنامه spss26 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته اند.

یافته ها در این مطالعه ، 100 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفته است، بیشترین میزان دارو های مصرف شده مربوط به مپریدین ( پتیدین ) و دیکلوفناک بود، میانگین میزان درد با کاهش 2.48 واحدی از 4.1 اولیه به 1.62 در مقیاس NRS5رسیده بود، بهترین ترکیب در کاهش درد بیماران ترکیب 3 داروی مپریدین ( پتیدین ) ، دیکلوفناک به همراه استامینوفن نام بود. نتیجه گیری رژیم های تجویزی به صورت نظری دارای تطابق % 27.3±41.4 و به صورت عملی دارای تطابق % 60.60±28.77 با گاید لاین هستند، با وجود تطابق نسبی دارو های تجویزی ذکر شده با گاید لاین های APS 2016 و ERAS 2016 ولی هدف اصلی که همان تسکین درد بیماران با کمترین عوارض است محقق گردیده است. می توان با برگزاری دوره های باز آموزی میزان این انطباق را افزایش داد.