تاثیر مکمل یاری تورین برسطوح سرمی پنتوزیدین، رسپتورمحلول محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته ، متیل گلی اکسال، وضعیت گلایسمیک، اکسیداتیو و تغذیه ای در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو: کارآزماِیی بالینی دو سوکور
چکیده
زمینه و هدف: تجمع محصولات نهایی¬گلیکاسیون پیشرفته(AGEs) در پیشرفت دیابت و تشدید عوارض آن نقش اساسی دارد؛ لذا ممکن است کاهش AGEs منجر به کاهش عوارض دیابت می¬شود. برخی مطالعات آزمایشگاهی و in vivo اثرات مفید تورین بر مهار تولید AGEs را گزارش کرده¬اند. از آن جا که تاکنون مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در این زمینه وجود ندارد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مکمل¬یاری تورین بر پنتوزیدین، رسپتور محلول ¬محصولات ¬نهایی¬ گلیکاسیون¬ پیشرفته (s-RAGE)، متیل¬گلی¬اکسال(MGO)، وضعیت گلایسمیک و اکسیداتیو در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو طراحی شد.
مواد و روش¬ها: در این کارآزمایی بالینی، 46 فرد مبتلا به دیابت نوع دو، به مدت 8 هفته به طور تصادفی به دو گروه دريافت¬کننده مکمل تورین (سه کپسول 1000 میلی¬گرمی) و دريافت¬کننده دارونما (سه کپسول 1000 میلی¬گرمی سلولزمیکروکریستالین) تقسیم شدند. در ابتدا و انتهای مطالعه، نمونه خون ناشتا از کلیه افراد گرفته¬شد و شاخص¬هاي بيوشيميايي از جمله پروفایل لیپیدی، شاخص¬های گلیسمی، مارکرهای استرس اکسیداتیو، پنتوزیدین، MGO و s-RAGE در سرم اندازه¬گیری شدند. داده¬ها با استفاده از آزمون های Paired t-test و (ANCOVA) Analysis of covariance مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته¬ها: میانگین سنی کل افراد مورد مطالعه، 74/6±71/41 سال و میانگین BMIآن¬ها 21/3 ± 59/30 کیلوگرم بر متر مربع بود. در ابتدا و انتهای مطالعه دوگروه از نظر دریافت¬های غذایی، فعالیت بدنی، فشارخون و شاخص¬های تن¬سنجی تفاوتی نداشتند. در گروه دریافت کننده تورین کاهش معنی‌داری در سطح سرمی پنتوزیدین و MGO نسبت به ابتدای مطالعه مشاهده شد که در مقایسه با گروه دارونما نیز معنی¬دار بود (05/0P˂) ولی تفاوتی در سطح سرمی s-RAGE مشاهده نشد. همچنین دریافت مکمل تورین باعث کاهش معنی¬دار در قندخون ناشتا (FBS)، انسولین ناشتا، مقاومت به انسولین (HOMA-IR)، کلسترول¬تام(TC) ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL-c) و مالون¬دی-آلدهید (MDA) سرم در مقایسه با گروه دارونما شد (05/0P˂) ولی تغییر درسطوح هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (HDL-c)، ظرفیت تام آنتی¬اکسیدانی (TAC)و سوپراکسیددیسموتاز (SOD)معنی¬دار نبود.
نتیجه گیری: مکمل¬یاری تورین در مدت 8 هفته باعث کاهش پنتوزیدین، MGO ، بهبود شاخص¬های گلایسمی و پروفایل لیپیدی سرم در بیماران مبتلا به دیبت نوع دو گردید. مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات طولانی مدت و وابسته به دوز تورین در بیماری¬های متابولیک مورد نیاز است.
کلمات کلیدی:تورین، پنتوزیدین، متیل¬گلی¬اکسال، رسپتورمحلول محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته