عوامل مؤثر بر ایمنی پرسنل درگیر در حمل و جابه‌جایی بیماران در بیمارستان‌های
چکیده
چکیده
عنوان: عوامل مؤثر بر ایمنی پرسنل درگیر در حمل و جابه‌جایی بیماران در بیمارستان‌های شهر تبریز
زمینه و هدف: جابه‌جایی بيمار يكي از ریسک فاکتورهای مهم در آسیب‌های اسكلتي-عضلاني در میان پرسنل درگیر در حمل و جابه‌جایی بیمار است. رفتارهای ایمن کاری برای کاهش خطر آسیب‌ها در حین انجام کارهای مربوط به حمل و جابه‌جایی بیمار بسیار مهم است. مطالعه‌ی حاضر باهدف توصیف رفتارهای پرسنل درگیر در جابه‌جایی بیمار در رابطه با نحوه‌ی جابجایی ایمن بیمار و شناسایی عوامل مؤثر بر رفتارهای ایمن آنان بود.
روش بررسی: این مطالعه¬ی مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی در بین 500 نفر از پرسنل درگیر در حمل و جابه‌جایی بیمار در بیمارستان‌های شهر تبریز در سال 98-97 انجام یافت. جامعه¬ی پژوهشی پرسنل درگیر در حمل و جابه‌جایی بیمار بودند که به‌صورت چندمرحله‌ای نمونه-گیری شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ی مربوط به مشخصات فردی و شغلی، پرسشنامه‌ی نوردیک برای تعیین شیوع علائم اسکلتی- عضلانی، پرسشنامه‌ی کپنهاگن برای ارزیابی عوامل روانی- اجتماعی، چک‌لیست ارزیابی ریسک حمل دستی بیمار، روش ارزیابی قلم- کاغذی RULA جهت ارزیابی پوسچر کاربران و پرسشنامه‌ی رفتارهای ایمن حمل بیمار ارزیابی شد. تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS24 انجام شد.
یافته¬ها: هیچ‌یک از شرکت‌کنندگان تجهیزات بالابری در بخش خود نداشتند و گزارش کردند که تمام وظایف جابه‌جایی بیمار را به‌صورت دستی انجام می‌دهند. میانگین و انحراف معیار نمره‌ی رفتارهای ایمن حمل و جابه‌جایی بیمار 61/0±72/4 بود که بالاتر از حد متوسط بود. فاکتورهای مهم در رابطه با رفتارهای ایمن حمل بیمار شامل شاخص توده‌ی بدنی، نوع بخش، وضعیت تأهل، نوع فعالیت کاری، سن، اختلالات اسکلتی- عضلانی، حمایت از طرف سوپروایزر، سلامتی، پوسچر بدن و تعداد بیماران تا حدودی ناتوان از حرکت بود. نوع بیمارستان با رفتارهای ایمن حمل بیمار ارتباط نداشت.
نتیجه¬گیری: رفتارهای ایمن حمل و جابه‌جایی بیمار در افراد موردمطالعه به‌صورت کلی از حد متوسط بالاتر بود. همچنین رفتارهای ایمن کاری متأثر از ویژگی‌های دموگرافیک و شغلی، اختلالات اسکلتی- عضلانی، عوامل روانی- اجتماعی، پوسچر و شاخص ارزیابی ریسک حمل دستی بیمار شناخته شدند. اما میان رفتارهای ایمن کاری با نوع بیمارستان ارتباط وجود نداشت.
واژه¬های کلیدی: اختلالات اسکلتی- عضلانی، عوامل روانی اجتماعی، وظایف حمل بیمار، رفتارهای ایمن کاری