بررسی میزان بیان MicroRNA-148a-3p و ژن های DRP1 و FIS1 در نمونه های توموری و حاشیه توموری درکولون بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

Abstract

تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی در بروز و پیشرفت سرطان کولورکتال (CRC) تاثیر اجتناب ناپذیری دارند. در این زمینه، microRNA-148a و ژنهای دخیل در فرایند شکافت میتوکندری می توانند نقش مهمی ایفا نمایند. در همین راستا در مطالعه¬ حاضر، تغییرات سطح بیان microRNA-148a و ژنهای DRP1 و FIS1 در نمونه های توموری بیماران مبتلا به CRC و بافت سالم مجاور همان بیماران مورد بررسی قرار گرفت. روش¬ کار: بیماران مبتلا به CRC کاندید عمل جراحی در این مطالعه وارد شده و مجموعا 47 نمونه توموری و بافت سالم از روده بیماران مبتلا به CRC در حین جراحی از این بیماران جمع آوری شد. بعد از استخراج RNA تام، میزان بیان ژن ها و microRNA به روش Real-time PCR اندازه گیری شده و در بین دو گروه مطالعه مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سطح بیان نسبی microRNA-148a در بافت های توموری نسبت به بافت های سالم حاشیه¬ای کاهش معنی داری نشان داد (01/0p<). همچنین، میزان بیان ژن شکافت میتوکندری DRP1 در نمونه های توموری در مقایسه با نمونه های سالم به طور معنی داری افزایش یافته و میزان بیان ژن FIS1 بعنوان گیرنده میتوکندریایی DRP1 کاهش یافت (05/0p<). نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که در بافت توموری CRC میزان بیان microRNA-148a دچار تنظیم کاهشی شده و بدنبال آن شکافت میتوکندری احتمالا از طریق افزایش بیان DRP1 افزایش می یابد. لذا، تحریک بیان microRNA-148a و کاهش شکافت میتوکندری می تواند از پیشرفت سرطان CRC جلوگیری نماید. همچنین، از این عوامل می توان به عنوان بیومارکر تشخیصی یا پیش¬بینی کننده در سرطان CRC استفاده کرد.