درک بیماران تحت درمان با همودیالیز نسبت به مزایا و موانع ورزش و ارتباط آن با کیفیت زندگی آنها در بیماران مراجعه کننده به مراکز همودیالیز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز، 1398

Abstract

چکیده فارسی: زمینه و هدف: بيماران تحت درمان با همودياليز فعالیت ورزشی کمتری نسبت به افراد سالم و فاقد بیماری مزمن کلیه دارند. یکی از جنبه های تاثیرگذار بر رفتار ورزشی بیماران دیالیزی، درک آنها از مزایا و موانع ورزش است. مطالعه حاضر با هدف تعیین درک بیماران تحت درمان با همودیالیز نسبت به مزایا و موانع ورزش و ارتباط آن با کیفیت زندگی آنها در بیماران مراجعه کننده به مراکز همودیالیز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز، انجام شد. مواد و روش: در این مطالعه مقطعی تعداد 227 بیمار تحت درمان با همودیالیز بر اساس روش نمونه گیری سهمیه ای از دو مرکز دیالیز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز (امام رضا (ع) و سینا) انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از ابزار مقیاس موانع و مزایای درک شده از ورزش در بیماران دیالیزی (DPEBBS) و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی (KDQOL-SF)، در فاصله زمانی دی تا اسفند 1398 جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه، میانگین نمره مزایا و موانع درک شده از ورزش در بیماران دیالیزی 38/7 ± 21/68 (دامنه نمره 24 تا 96) و میانگین کیفیت زندگی بیماران کلیوی نیز 32/23 ± 99/48 (دامنه نمره از 0 تا 100) می باشد. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین میانگین نمره موانع و مزایای درک شده از ورزش در بیماران دیالیزی با نمره هر یک از حیطه ها و نمره کل ابزار کیفیت زندگی بیماران کلیوی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد(001/0p<). نتیجه گیری: اگر چه اکثر بیماران تحت درمان با همودیالیز درک مثبتی نسبت به مزایای ورزش داشتند اکثریت آنها هیچ گونه فعالیت ورزشی انجام نمی دهند که این امر می تواند مربوط به موانع ورزش از قبیل احساس ضعف، خستگی عضلانی، نداشتن آگاهی از چگونگی انجام ورزش، درد جسمی و ترس از آسیب به فیستول باشد. بنابراین فراهم کردن امکانات ورزشی، تشویق بیماران از سوی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای مشارکت در برنامه های ورزشی و گنجاندن متخصصین ورزشی در مراکز همودیالیز می تواند به بیماران کمک کند تا به طور منظم ورزش کنند.