تصمیم گیری مشارکتی برای انتخاب نوع دیالیز و ارتباط آن با رضایتمندی از درمان در بیماران مراجعه کننده به مراکز دیالیز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، 1398

Abstract

چکیده زمینه و هدف: تصمیم گیری مشترک به عنوان استاندارد طلایی در مراقبت های بیمار محور شناخته می شود که می تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تصمیم گیری مشارکتی در انتخاب نوع دیالیز و ارتباط آن با رضایتمندی بیماران از نوع درمان در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه انجام شده است. روش و مواد: در این مطالعه توصیفی همبستگی تعداد 300 بیمار تحت درمان همودیالیز و دیالیز صفاقی (218 بیمار تخت همودیالیز و 82 بیمار تحت دیالیز صفاقی) با روش نمونه گیری سهمیه ای از مراکز همودیالیز بیمارستان امام رضا (ع) و بیمارستان سینای تبریز انتخاب شدند. داده¬ها با استفاده از پرسشنامه تصمیم گیری مشارکتی (SDM-Q-9) و پرسشنامه رضایتمندی از درمان کلیه (RTSQ) در بازه زمانی اسفند 1398 تا خرداد 1399 جمع آوری شد. همچنین داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 با آزمون های آنووا و تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، میانگین نمره تصمیم گیری مشارکتی در کل نمونه ها (دیالیز صفاقی و همودیالیز)، (08/94±15/21) بود (محدوده نمره ابزار بین0 تا 45 بود). میانگین نمره رضایت از درمان در بیماران نیز (85/75±14/39) بوده است (محدوده نمره ابزار بین 0 تا 66 بود). نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که میانگین نمره تصمیم گیری مشارکتی در بیماران تحت درمان با دیالیز صفاقی (10/11±08/33) بالاتر از بیماران تحت درمان با همودیالیز (24/14±74/17) بود (05/0> P). بر اساس نتایج مطالعه، ارتباط مثبت و معنی داری بین میانگین نمره تصمیم گیری مشارکتی و میانگین نمره رضایت از درمان بیماران تحت دیالیز وجود داشت (05/0> P)، (33/0= r). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مثبت معنی دار تصمیم گیری مشارکتی بیماران با رضایت آن ها از نوع درمان جایگزین کلیه، پیشنهاد می شود تا افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه در انتخاب نوع درمان خود مشارکت داده شوند. بر این اساس پیشنهاد می شود که اجرای تصمیم گیری مشارکتی و ارائه اطلاعات در مورد درمان های جایگزین کلیه در مرحله اولیه شروع بیماری مزمن کلیه آغاز شود.