بررسی تاثیرتزریق اورتوکین به داخل دیسک و سوراخ بین مهرهای برای کنترل دردهای ناشی از بیرونزدگی دیسک بین مهرهای کمری
Abstract
هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر تزریق اورتوکین به داخل دیسک و سوراخ بین مهرهای برای کنترل دردهای ناشی از بیرونزدگی دیسک بین مهرهای کمری بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت مداخلهای یکسو کور بر روی جامعه تحقیق شامل بیماران ارجاعی به دلیل درد کمر رادیکولر ناشی از هرنی دیسکال مراجعهکننده به درمانگاه سرپایی طب تسکینی و درد بیمارستان امام رضا (ع) در سال 1399 انجام گرفت. بررسی شوندگان به شیوه نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی با استفاده از روش بلوک¬بندی تصادفی به سه گروه تخصیص یافتند. در گروه اول اورتوکین به داخل سوراخ بین مهرهای تزریق شد وتا سه تزریق تکرار گردید. در گروه دوم اورتوکین به داخل دیسک بین مهرهای تزریق شد وتا سه دوز تکرار گردید و گروه سوم تحت درمان دارویی و استراحت قرار گرفتند. از بیماران خواسته شد شدت درد روزانه ، مصرف دارو و عوارض جانبی (AE) را با دقت در قبل از شروع مداخله (T0) و در 1 هفته (T1) و ماه اول (T2) بعد از شروع مداخله ذکر نمایند.
یافتهها: در کل 31 بیمار موردمطالعه قرار گرفتند که شامل 12 مرد و 19 زن بودند. ميانگين سن بيماران 16/11 ± 65/43 سال بود. شدت درد در هفته 1 و هفته 4 در مقایسه با میزان پایه در گروه تزریق اورتوکین به داخل سوراخ بین مهرهای(میانگین تغییرات به ترتیب 38/2±90/5- و 96/1±54/8-) همچنین در گروه تزریق داخل دیسکی (میانگین تغییرات به ترتیب 96/0±60/4- و 81/0±00/5-) و نیز در گروه کنترل (میانگین تغییرات به ترتیب 15/1±00/4- و 96/1±54/8-) بهطور معنیداری کاهش یافت. میزان این تغییرات در هفته اول در مقایسه بین سه گروه تفاوت معنیداری نشان نداد (146/0=p). با این حال میزان این تغییرات در هفته چهارم در مقایسه با مقادیر پایه در مقایسه بین سه گروه تفاوت معنیداری داشت (001/0=p). همچنین در مقایسههای دو به دو در هفته چهارم، میزان کاهش درد در گروه تزریق داخل سوراخ بین مهرهای به صورت معنیداری بیشتر از گروه تزریق اینترادیسکال (001/0=p)، و گروه کنترل (001/0=p) بود. میزان قطع دارو و بازگشت به کار در گروه تزریق داخل ستون مهرهای به صورت معنیداری بیشتر از گروه تزریق داخل دیسکی و گروه کنترل در طول 4 هفته مداخله بود.اورتوکین پذیرش بسیار خوبی در بین بررسی شوندگان داشت.