بررسی میزان بیان TLR2,TLR4,TLR9 با تاثیر پروتئین های آنژیوپویتین 4 در سلولهای تک هسته ای بیماران MS

Abstract

MS یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب‌دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود. TLRs علاوه بر سلول‌های خونی و سلول‌های اپتلیال و اندوتلیال بافت‌ها همچنین در مغز نیز حضور دارند. علت انتخاب TLR2, TLR4 بدلیل اهمیت زیاد این 2 رسپتور در انتقال پیام در سطح سلول و سطح غشا میباشد. مواد و روش کار: 30 بیمار MS مراجعه کننده به درمانگاه MS بیمارستان امام رضا با استیجهای خفیف متوسط و شدید انتخاب شد و از بیماران خونگیری به عمل آمده و سلولهای منوسیت بروش MACS از PBMC جدا شد سلول های منوسیت برای ارزیابی درصد خلوص بروش فلوسایتومتری ارزیابی شد با آنتی بادی CD14. سلولهای منوسیت سپس کشت داده شده و بصورت تایم کورس صفر، شش، داوزده و بیست و چهار و چهل و هشت ساعت با پروتیین های آنژیوپویتین 4تحریک شد. بعد از اتمام تحریک سلول ها جمع آوری شده و میزان بیان TLR2,TLR4 بروش Real Time PCR ارزیابی شد یافته‌ها: میزان بیان رسپتورهای TLR2,TLR4 با گذشت زمان تحریک بصورت تایم کورس کاهش معنی داری داشت که این کاهش در 12 ساعت بعد از تحریک به کمترین مقدار خود رسیده است در مقایسه TLR2 با TLR4 میزان کاهش به یک نسبت بوده است. میزان عملکرد آنژیوپویتین 4بصورت تایم کورس مورد ارزیابی قرار گرفت.