بررسی و مقایسهی ارتباط سطح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاستی 19 با فراسنجهای قندی و لیپیدی ، شاخصهای تنسنجی و دریافت غذایی در بیماران دیابتی نوع دو و افراد سالم با وزن طبیعی یا چاق
Abstract
سابقه و هدف: فاکتور رشد فیبروبلاستی 19 (FGF-19) به عنوان يک فاکتور جديد تنظیم کنندهی متابولیک شناخته شده است که با بهبود فاکتورهای متابولیک و کاهش دریافت غذایی همراه است. هدف از اين مطالعه بررسی سطح سرمی FGF-19 در بیماران مبتلا به ديابت نوع 2 (T2DM) و ارتباط آن با فراسنجهای قندی و لیپیدی ، شاخصهای تنسنجی و دریافت غذایی افراد است.
مواد و روشها: در این مطالعه 84 بیمار مبتلا به T2DM و 84 فرد سالم هر کدام به دو زیرگروه 42 نفره با وزن طبیعی با نمایه تودهی بدنی (BMI=18.5-25 kg/m2) و چاق (BMI>30 kg/m2) تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک بیماران ثبت و پارامترهای تنسنجی، سطح فراسنجهای قندی و لیپیدی اندازهگیری و بین گروهها مقایسه شدند. سطح FGF-19 با روش الایزا و دریافت غذایی افراد با پرسشنامهی بسامد غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر گروه ارتباط فاکتور FGF-19 با فاکتورهای اندازه گیری شده بررسی شد.
یافتهها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه8/10 ± 8/48 سال و میانگین BMI آنها 3/5 ± 8/28 کیلوگرم بر مترمربع بود. در مطالعه انجام شده میزان سطح سرمی FGF-19 در افراد سالم ( 250.4 ± 80.8 pg/ml ) بیشتر از گروه افراد مبتلا به دیابت بود (245.5 ± 74.1 pg/ml) ، اگرچه این اختلاف معنی دار نبود ( P=0.4 ). همچنین در گروه افراد غیردیابتی با وزن نرمال، ارتباط معکوس معنیداری بین سطح سرمی FGF-19 با برخی از شاخصهای متابولیک مانند BMI، LDL-C، TC (P<0.05) و نسبت LDL/HDL (P=0.02) مشاهده شد.
نتیجهگیری: براساس یافتههای مطالعهی حاضر، سطح فاکتور FGF-19 با BMI ، LDL-C، TC و LDL/HDL در گروه افراد سالم با وزن نرمال ارتباط معکوس معنیداری دارد درصورتی که ارتباط معنی داری بین گروه بیماران دیابتی یافت نشد. برای تایید نتایج نیاز به مطالعات بیشتری میباشد.
کلمات کلیدی: اندازهگیریهای تنسنجی، فاکتور رشد فیبروبلاستی 19، فراسنجهای قندی ، الگوی لیپیدی، چاقی، دیابت ملیتوس نوع دو