بررسی یافتههای دموگرافیک، اتیولوژیک و تکنیکال جراحی در مردان مبتلا به آسیب پیشابراه که تحت جراحی یورتروپلاستی خلفی قرار گرفتهاند: تجربه دهساله از یک مرکز ارجاعی
Abstract
هدف از انجام این مطالعه برآورد نتایج درمان جراحی یورتروپلاستی خلفی در بیماران مبتلا به آسیب مجرا میباشد.
مواد و روشها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﻮده و بهصورت مقطعی با بررسی ﻫﻤﻪ ﺑﯿﻤﺎراﻧﯽ ﮐﻪ در سالهای 97-87 در داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ تبریز در یکی از بخشهای ارجاعی دو بیمارستان امام خمینی (ره) و امام رضا (ع) تحت عمل یورتروپلاستی خلفی قرارگرفتهاند و پرونده آنان موجود است، انجام شد (تعداد 101 بیمار). نمونهگیری بهصورت تمام شماری انجام گرفت. ﺷﯿﻮه ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت از طریق بررسی پروندههای بیماران ﺑﻮد. در پرسشنامه مشخصات دموگرافیک (سن، سکونت در شهر یا روستا، شغل)، مدت سپری شده از تروما تا زمان جراحی، علت آسیب و نوع تروما (تصادف رانندگی، سوانح کار، سقوط از ارتفاع غیر مرتبط با کار، ماندن زیر آوار و سایر)، شغلی یا غیر شغلی بودن آسیب، مشکلات و آسیبهای همراه، جراحیهای دیگر نقاط بدن به دلیل همین تروما و عوارض حین بستری برای جراحی وارد شد.
یافتهها: در این مطالعه، میانه (صدک 25 و 75) سنی افراد مورد مطالعه، 0/39 (5/47-5/27) سال بود. محیط زندگی 66 مورد (3/65 درصد) از افراد مورد مطالعه، در شهر و 35 مورد (7/34 درصد) در روستا بود. همچنین شغل 28 مورد (7/27 درصد) از این افراد، کمخطر و 71 مورد (3/70 درصد) پرخطر بود. بیشترین نوع تروما در افراد این مطالعه، Car Accident، Falling و Iatrogenic به ترتیب با 44 مورد (6/43 درصد)، 26 مورد (7/25 درصد) و 11 مورد (9/10 درصد) بود. همچنین 20 مورد (8/19 درصد) حادثه منجر به آسیب به دلیل حوادث شغلی و 81 مورد (2/80 درصد) نیز از به دلیل حوادث غیر شغلی بود. میانه (صدک 25 و 75) زمان سپری شده از تروما تا جراحی 0/6 (0/12-0/4) ماه بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) مدتزمان جراحی در افراد این مطالعه، 86/4 (1/1±) ساعت بود. در این مطالعه، عوارض کوتاهمدت بیماری در طی بستری برای جراحی در 6 مورد (9/5 درصد) رخ داد. همچنین 10 مورد (9/9 درصد) از افراد مورد مطالعه، نیاز به پوبکتومی و 1 مورد (0/1 درصد) نیاز به سمفیزوتومی داشتند. میانه (صدک 25 و 75) تعداد سابقه جراحی به دلیل همان تروما در سایر مناطق 0/1 (0/1-0/0) بود. از میان متغیرهای نوع تروما، سن، مدت درمان و اقدامات اضافی (پوبکتومی یا سمفیزوتومی)، هیچکدام از آنها ارتباط معنادار آماری با وجود عوارض در افراد موردمطالعه نداشت (05/0<P).